قلم پرس: یادداشت: جمیله غفاری|| قبل از هر چیزی اینکه بخواهیم در مورد آزار و اذیتهای که توسط سگهای بلاصاحب صورت می گیرد صحبتی داشته باشیم یادمان نرود که در مورد جاندار و مخلوق خدا صحبت میکنیم. هر روز در رسانه ها خبرهایی که در نتیجه صدمات و رعب وحشت های ایجاد شده توسط سگهای بلاصاحب مجازی منتشر شده و باعث نفرت پراکنی بیشتر مردم نسبت به این موجودات می شود، در صورتی که همه این اتفاقات توسط حیوانی صورت میگیرد که اختیار و قدرت تفکرندارد و به دلیل بی برنامه بودن انسانها انجام میشود.
حدیثی در باب حیوانات از پیامبران و ائمه:
پیامبر اکرم(ص)، طی حدیثی در خصوص قیامت فرمود: ما مِن دابَّهٍ طائرٍ ولا غَیرِهِ یُقتَلُ بغَیرِ الحقِّ إلاّ ستُخاصِمُهُ یَومَ القِیامَهِ؛ هر حیوانى – پرنده یا جز آن – کـه بـه ناحـقّ کشته شود در روز قیامت از قاتل خود شکایت خواهد کرد .(کنز العمّال : ۳۹۹۶۸ منتخب میزان الحکمه: ۱۷۰)
امیرالمومنین(ع)، نقل شده است: سمعت رسول الله(ص) یقول: ایاکم والمثله ولو بالکلب العقور؛ پیامبر(ص) مى فرمود: مبادا چیزى را ـ گرچه سگ هار باشد ـ مثله کنید. (نهج البلاغه، باب رسائل امیرالمؤمنین(ع)/۴۲۲)
امروزه سگ های بلاصاحب یکی از معضلات مدیریت شهری به حساب می آید و بر اساس بند ۱۵ماده۵۵ قانون شهرداری ها مصوب سال۸۵، دستورالعمل کنترل مدیریت جمعیت حیوانات مزاحم شهری مانند موش شهری، سگهای شهری وگربه ها در حریم شهرها و روستا از سوی وزارت کشور ابلاغ شده و اجرای آن برعهده شهرداری ها و دهیاری ها است. در خارج از حریم شهرها و روستاها مسئولیت گونه های جانوری و گیاهی بر عهده دو دستگاه سازمان منابع طبیعی و سازمان حفاظت محیط زیست است.
سگهای بلاصاحب توسط شهرداری‌ها و دهیاری‌ها زنده‌گیری و به «مراکز کنترل» منتقل شوند. در مراکز کنترل، سگهای غیرمفید به روش‌های انسانی مرگ آرام (یوتانایز) معدوم شوند و سگهای مفید پس از انگل‌زدایی برای مدتی در صورت وجود داوطلب سرپرستی با اخذ تعهدنامه «عدم رهاسازی سگ پس از عقیم سازی» تحویل سرپرست (گله‌دار، کارخانه‌دار، باغ‌دار) داده می‌شوند.
عقیم سازی یکی از گزینه هایی هست که برای کنترل جمعیت سگ های بلاصاحب پیشنهاد شده تصویب چنین طرحی به منزله یک نسخه گمراه کننده است. چرا که نمی توان این حجم از سگها را عقیم کرد و سرعت عقیم سازی به اندازه ای کند هست که هر سگ سالانه ۱۶توله به دنیا می آورد بدین ترتیب طی یک سال تمام جمعیت عقیم شده جایگزین می شود. بنابر این با تولید مثل بسیار زیاد سگها عملا عقیم سازی آن ها هدر دادن پول است.
پناهگاهدارها یا پیمانکاری که مسئولیت چنین کاری را برعهده گرفته باید سگهای عقیم شده را تحت حمایت خود بگیرد چون سگهای عقیم شده که رها می شوند خطر حمله به انسان را دارند. این سگ ها پس از رهاسازی نیاز به تغذیه دارند به دلیل این موضوع باعث تجمع سگ ها اطرف روستاها و باغدارها میشود و سگ عقیم شده نیز مانند سگی که عقیم نیست احتمال ابتلا به انواع بیماری ها را دارد و می تواند بیماری های مختلفی را به انسان منتقل کند.و رها سازی سگ عقیم شده دوباره به شهر غیر قانونی است.
غذا رسانی، به ظاهر یک عمل انسان دوستانه هست در برخورد با حیواناتی که توانایی پیدا کردن غذا ندارن مخصوصا زمستان ها حیوانات برای پیدا کردن غذا به مکان های شهری پناه می آوردند.
غذا رسانی از طرفی باعث افزایش تعداد سگهای بلاصاحب می شود حیوانات اگر ازلحاظ تغذیه تامین شوند شروع به تولید مثل می کنند.از طرف دیگر باعث تغییر خلقو خوی حیوانات می شودو زمانی که غذا رسانی قطع یا دیر برسد حیوان حالت تداخی گرفته و شروع به حمله می کند.غذا رسانی باعث تجمع حیوانات کنار هم می شود و انتقال بیماری قارچی باکتری در این صورت افزایش می یابد.
ایجاد پناهگاه امن و مجهز به دور از شهر، مدیریت و نظارت درست پناهگاه ،کنترل غذا رسانی پراکنده در حاشیه شهر و برخورد قانونی، ایجاد تورهای آموزشی برای دانش آموزان، بازدید از پناهگاها برای چگونگی رفتار با حیوانات، سرشماری سگ های موجود وداشتن آماربرای افزایش و کاهش انها، استفاده از اشخاص دلسوز و کاربلد برای زنده گیری سگهای بلاصاحب، شفاف سازی مردم از چگونگی فعالیت زنده گیری سگ ها و جلوگیری از فعالیت افراد به ظاهر حیوان دوست, عدم رها سازی بعد از زنده گیری باعث تنش بیشتر مابین سگ های بلاصاحب میشود.
انتهای پیام/
