عید فطر، بدرودی با رمضان از سرِ شناخت و آگاهی

در طولانی ترین ایام سال یک ماه بر سفره رمضان از خوان آسمانی خداوند لقمه های راز برگرفتیم، در ماه صیام گرسنگی و تشنگی را تجربه کردن دهان و چشم و گوش و فکر را از شبهه ها بر حذر داشتن و پاکی را در همه اعضا و جوارح خویش جاری و ساری کردن و پاک شدن و به صفت پارسایان آراسته گردیدن عرصه و مجال می طلبد و حضرت حق این عرصه و مجال را در رمضان فراهم آورده است.

قلم پرس- دکتر علی اصغر شعردوست – در طولانی ترین ایام سال یک ماه بر سفره رمضان از خوان آسمانی خداوند لقمه های راز برگرفتیم، در ماه صیام گرسنگی و تشنگی را تجربه کردن دهان و چشم و گوش و فکر را از شبهه ها بر حذر داشتن و پاکی را در همه اعضا و جوارح خویش جاری و ساری کردن و پاک شدن و به صفت پارسایان آراسته گردیدن عرصه و مجال می طلبد و حضرت حق این عرصه و مجال را در رمضان فراهم آورده است. روزه، بازایستادن از بدی ها و گسترش نیکی هاست و سنت خداوند گسترش پاکی هاست. قبل از بعثت رسول بزرگ خداوند، خاتم پیامبران حضرت محمد مصطفی (ص) نیز، روزه در میان گذشتگانی که بر جاده شریعت انبیا گام می زدند وجود داشت. همچنان که کلام حضرت حق نیز بر این سخن ناطق است. آنجا که می فرماید:
«یا ایهاالذین آمنوا کتب علیکم الصیام کما کتب علی الذین من قبلکم».
خداوند جهان را بر مدار پارسایی خلق فرموده است: از همین روست که مفسرین در تعریف اینکه نخستین صایم روزگار چه کسی بوده است سابقه امر را به حضرت آدم می رسانند که وی روزه دار نخستین بوده است. این رکن از مسلمانی زداینده دل از پلشتی ها و پلیدی هاست و مومن هرگز به لباس لئامت و پستی آلوده نمی شود: روزه رکن کامل کننده وجود مومن است. در رمضان حضرت حق بنده خویش را به آزمون فرامی خواند تا بزرگی و عظمت مخلوق خویش را به جهان خلقت بنمایاند. اراده آدمی در چشم فروپوشیدن از هرآنچه نفس آدمی در طلب آن است و انسان با روزه آن را سکون و سکوت و آرامش می خواند و به همگان نشان می دهد که آدمی برترین مخلوقات و جانشین خداوند است. رمضان فرصتی است تا آنان که از تنعمات دنیوی برخوردارند، با نیازمندان همسفره شوند و سختی های گرسنگی و تشنگی و ضعف وجود آدمی را دریابند:
وجودی که در صورت انحراف از مسیر حق می تواند آکنده از کبر و خودبینی و رعونت شود و بندگی حضرت حق و خدمت به آفریدگان دست آفرینشگر خداوند را از یاد ببرد. روزه آدمی را به شناختی واقعی از ظرفیت های وجود خویش وا می دارد و توانایی های نشکفته وجود را بر او کشف می کند. اینک به آستانه عید فطر درآمده ایم، در ادعیه تودیعی این ماه از خدا می خواهیم که اعمال مان را بپذیرید و تا رمضانی دیگر ما را همچنان میهمان نظر لطف خود قرار دهد، اما این فرصت را باید برای محاسبه نفس خویش مغتنم بشماریم، در فرصت رحمانی رمضان چه میزان به خدا نزدیک شدیم؟ در «شب های قدر» برای تقدیر یک ساله خود و جوامع مسلمین از خداوند چه خواستیم و در روزها و شب هایی که نام و یاد شهید بزرگ عدالت «علی (ع)» بر روح و جان مان مستولی بود، به عنوان شیعیان مولا علی چه میزان برای اقامه عدالت گام برداشتیم؟ همگاهی رمضان امسال با خردادماه و حوادث تاثیرگذار آن در تاریخ انقلاب اسلامی نیز آموزه های مهمی داشت، حقیقت این است که انطباق آثار مترتب بر صیام راستین آن گونه که شارع مقدس ما را بدان امر فرموده با وضعیت امروزین تامل برانگیز است. در واپسین جمعه رمضان المبارک که امام خمینی آن را «روز جهانی قدس» نامید برای دفاع از مظلومان و اعلام تبری از صهیونیزم غاصب و ضرورت آزادی قبله اول مسلمانان به کوی و برزن در آمدیم، تا با سایر مسلمانان جهان در این امر -که بانی آن ایران اسلامی و انقلابی و ظلم ستیز بود- هم صدا شده و به تکمیل عبادات پرحلاوت رمضانی بپردازیم، اما به راستی آنچه در حاشیه راهپیمایی «روز جهانی قدس» و شعارهای موهن نسبت به رکن جمهوریت نظام اسلامی و رییس جمهور منتخب مردم در تهران و معدودی از شهرها اتفاق افتاد، چه میزان رنگ خدایی داشت؟ در روزی که ما «وحدت جهان اسلام برای آزادی قدس شریف» را ضرورت می دانیم، و اعتقاد راسخ داریم که شرط توفیق در این راه از وحدت و همدلی همه نحله های معتقد به اسلام می گذرد، نمایش سخیفی از تفرقه آن هم در پایتخت جهان اسلام و تشیع چه مقدار از آموزه های رمضان و شهید رمضان بهره برده است. اینک که به عید فطر درآمده ایم، آیا آثار ماه صیام در وجود ما و جامعه اسلامی ما قابل مشاهده است؟… در عید فطر با رمضان وداع می کنیم و به نشانه تعلق خاطر به ماه خودسازی و نزول وحی در عید فطر، نخست با نماز پیوند خویش را با حضرت حق استوارتر می کنیم. پس، آن گاه بر سفره طعام می نشینیم و از رزق خداوندی تن را بهره می دهیم تا در خدمت خداوندی قوی شود که نظام خلقت همه در خدمت آدمی است و آدمی باید از این نعمات به درستی بهره گیرد.

🖊 به قلم دکتر علی اصغرشعردوست