به گزارش قلم پرس؛ نیکول پاشینیان نخست‌وزیر ارمنستان اعلام کرد توافقنامه‌ای را با سران روسیه و آذربایجان برای پایان دادن به جنگ در قره‌باغ امضا کرده است. خبر در نگاه اول برای دوستداران آزادی قره باغ خوب و خوشحال کننده بود اما وقتی کمی که به متن توافق نامه نگاه کنیم مسایلی وجود دارد که طعم خوب آزادسازی قره باغ را در ظاهر شیرین اما در حقیقت تلخ می کند.
پس از چندماه تلاش بی وقفه و از جان و دل سربازان جمهوری آذربایجان برای بازپس گیری مناطق تحت اشغال قره باغ کوهستانی و شهادت مظلومانه مردم غیرنظامی رئیس جمهوری آذربایجان به جای اصرار بر تسلط بر کل منطقه اشغالی تن به امضای توافق نامه ای می کند که در حقیقت معامله ای با خون شهدای جنگ قره باغ است.
اما در کنار این موضوع مسائلی دیگر در میان این توافق نامه وجود دارد که بسیار قابل تامل است، یکی از این موضوعات استقرار نیروهای نظامی خارجی در آنسوی رود ارس با عنوان نیروهای حافظ صلح منطقه! و مهمتر از آن بند ۱۲ توافق نامه مبنی بر ایجاد دالان ارتباطی از خاک ارمنستان بین جمهوری خودمختار نخجوان و مناطق غربی جمهوری آذربایجان است.
حضور نیروهای حافظ صلح روسیه در مناطق خوجالی، خانکندی، آغدره و خوجاوند و اتصال این مناطق از طریق کریدور لاچین به خاک ارمنستان نشان می دهد بخشی از خاک آذربایجان همچنان در اشغال ارمنستان می ماند.
مساله مهمتری که در این توافق نامه مورد تامل بوده دالان ارتباطی بین نخجوان و جمهوری آذربایجان بوده که در نگاه اول مساله ساده ای است اما در پشت این موضوع نکات مهمتری وجود دارد، از آنجائیکه ترکیه در رابطه با جنگ قره باغ یکی از مدعیان حمایت از جمهوری آذربایجان بوده از این توافق نامه که به نوعی از آن میتوان به معامله یاد کرد، بیشترین منافع را به جیب می زند.
با نگاهی به نقشه منطقه می بینیم تنها یک راه ارتباطی کوتاه بین جمهوری خودمختار نخجوان و ترکیه وجود داشته و از آنجایی که ترکیه به دنبال برقراری مسیری زمینی و امن با جمهوری آذربایجان است! این بند از توافق نامه بهترین مسیر برای اتصال ترکیه به آذربایجان و به تبع آن دسترسی آسان به آب های دریای خزر است.
همچنین با توجه به حضور نیروهای تکفیری مورد حمایت ترکیه در سوریه، این راه ارتباطی مسیری مناسب برای انتقال این نیروها به نزدیکی مرزهای جمهوری اسلامی ایران است.
روسیه در یک حرکت هوشمندانه توازن قدرت در قفقاز را بر هم زد و به دولت غربگرای ارمنستان نشان داد که دوری از روسیه چه عواقبی برای این کشور می تواند داشته باشد.
همچنین روس ها در توافقی پشت پرده با ترکیه امتیازاتی از این کشور در سوریه گرفته و امتیازاتی در قره باغ به آنکارا دادند تا پازل معامله در منطقه تکمیل شود.
حالا با این شرایط باید منتظر باشیم تا ببینیم واکنش نخبگان سیاسی جمهوری آذربایجان، اسلامکرایان و انجمن های آزادی خواه در خصوص قره باغ چگونه خواهد بود و در مقابل دولتمردان کشورمان در مقابل این توافق نامه چه تدابیری خواهند اندیشید.
نگارنده: علی سلیمی
