تنوع و تعدد ائتلاف ها و البته حضور چهره های مستقل در انتخابات دهمین اتاق بازرگانی تبریز اگر چه از یک منظر نشان از تنوع و گستردگی فعالیت های اقتصادی، تجاری و تولیدی در آذربایجان‌شرقی است اما از نگاهی دیگر می‌توان آن را واکنش فعالان این عرصه به انحصار و ظهور نوعی از تک صدایی […]
تنوع و تعدد ائتلاف ها و البته حضور چهره های مستقل در انتخابات دهمین اتاق بازرگانی تبریز اگر چه از یک منظر نشان از تنوع و گستردگی فعالیت های اقتصادی، تجاری و تولیدی در آذربایجان‌شرقی است اما از نگاهی دیگر می‌توان آن را واکنش فعالان این عرصه به انحصار و ظهور نوعی از تک صدایی در اتاق بازرگانی تبریز در دوره‌های اخیر تفسیر کرد.
خبرگزاری فارس- تبریز – حسن عبدالهی: «موسسه‌ای غیر انتفاعی، دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی که جهت ایجاد هماهنگی و همکاری میان بازرگانان و صاحبان صنایع و معادن در مراکز تجاری مهم کشور بر حسب تقاضای تجار محل و پیشنهاد وزارت اقتصاد و با تصویب دولت برای هماهنگی فعالیت‌ها و چانه‌زنی با نهادهای حکومتی برای تأمین منافع اعضا شکل می‌گیرد»، این تعریف و تشریحی مختصر و مفید از اتاق بازرگانی است، عنوانی دو جمله‌ای که در پشت آن مفاهیم و موضوعات بسیطی در حوزه‌های اقتصادی، تجاری، تولیدی و صنعتی نهفته است.
همانگونه که از تعریف چند بندی فوق بر می‌آید، مهمترین انتظار از اتاق بازرگانی ایجاد هماهنگی و همکاری بین فعالان حوزه تولید، اقتصاد و تجارت و پیگیری مشکلات آنان است و بدون تردید لازمه ایفای صحیح این نقش، حضور نمایندگان بخش‌های مختلف و متنوع این حوزه در جمع تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران اتاق بازرگانی است و این مهم در مورد اتاق بازرگانی استانی مانند آذربایجان شرقی که به اذعان مسئولان و کارشناسان، اقتصاد آن خصوصی‌ترین اقتصاد فعلی کشور است و قلب این اقتصاد به شدت خصوصی نیز در تبریز می‌تپد، از اهمیت به مراتب بالاتری برخوردار است.
اگر نخواهیم در پشت القاب و عناوین پرطمطراقی چون اولین‌ها و تاریخ و قدمت بیش از یک صده‌ای و نام‌های بزرگی که با شنیدن اسم اتاق بازرگانی تبریز به ذهن متبادر می‌شود، پنهان شویم، باید بگوییم که در دوره‌های اخیر این اتاق اصل حضور نمایندگانی از همه طیف‌ها به واضح‌ترین شکل ممکن به حاشیه رفته و به اذعان بسیاری از فعالان اقتصادی و تولیدی استان اتاق بازرگانی تبریز به تریبونی تک صدایی تبدیل شده که کارکرد آن در حالت کلی معطوف به تسهیل، تصمیم‌سازی و فرصت آفرینی و بسترسازی برای استفاده یک حوزه خاص است.
اعلام موجودیت ائتلاف‌ها و چهره‌های جدید برای حضور در انتخابات پیش روی اتاق بازرگانی تبریز را می‌توان مهمترین دلیل این ادعا دانست، انتخاباتی که رقابت‌های آن در دوره‌های قبل در حساس‌ترین حالت بین دو طیف تقسیم و تعریف می‌شد اما دوره دهم انتخابات این اتاق تا این لحظه عرصه حضور سه ائتلاف متفاوت و البته اعلام نامزدی تعدادی چهره مستقل بوده و هر چند این امر می‌تواند از یک نظر مثبت و نمود فعالیت‌های متنوع اقتصادی و تولیدی در آذربایجان‌شرقی و تبریز باشد، اما در بعدی دیگر می‌توان آن را واکنش فعالان اقتصادی و تولیدی استان به انحصار اتاق بازرگانی تبریز در دست جریان و تفکری خاص و تبدیل شدن این بازوی هماهنگی بخش خصوصی به اهرم منافع برای حلقه‌ای محدود از حوزه‌های تولیدی و صنعتی تفسیر کرد.
بی‌تردید پذیرش تفسیر دوم از رقابت‌های انتخاباتی دهمین اتاق بازرگانی تبریز را باید زنگ خطری جدی برای حوزه اقتصاد، صنعت، تولید و در نهایت توسعه آذربایجان‌شرقی دانست، چرا که این استان و به ویژه مرکز آن تبریز نه تنها در طول اعصار و دوره‌های متفاوت قلب تپنده اقتصاد و تجارت ایران در شاهراه جاده ابریشم بوده، بلکه در برهه کنونی نیز به واسطه موقعیت خاص ژیوپولتیک و البته بخش خصوصی توانمند خود، نقش یکی از گلوگاه‌ها و تنفسگاه‌های اقتصادی ایران را ایفا می‌کند و اتاق بازرگانی به عنوان نقطه تعامل و هماهنگی دولت و فعالان تولیدی و تجاری باید نقش نماینده همه بخش‌ها و اعضای این عرصه متنوع را بازی کند، موضوعی که القاب و عناوین مورد استفاده برای خطاب و توصیف اتاق فعلی و هیأت رئیسه آن نشان از عدم تحقق این رسالت اصلی است.
پایان پیام/ ۶۰۰۳۶
