گذشته مُرد، آینده را دریابید
گذشته مُرد، آینده را دریابید

به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «همان‌ طور که اطلاع دارید فدراسیون فوتبال ایران بابت اعطای میزبانی دور برگشت مقدماتی جام‌ جهانی به بحرین، از کنفدراسیون فوتبال آسیا به دادگاه عالی ورزش شکایت کرد. بلافاصله بعد از طرح این شکایت در همین صفحه، گزارشی نوشتیم و توضیح دادیم که چرا امید چندانی به پیروزی […]

به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «همان‌ طور که اطلاع دارید فدراسیون فوتبال ایران بابت اعطای میزبانی دور برگشت مقدماتی جام‌ جهانی به بحرین، از کنفدراسیون فوتبال آسیا به دادگاه عالی ورزش شکایت کرد. بلافاصله بعد از طرح این شکایت در همین صفحه، گزارشی نوشتیم و توضیح دادیم که چرا امید چندانی به پیروزی فدراسیون فوتبال ایران وجود ندارد. در نهایت هم دادگاه عالی ورزش درخواست ایران برای صدور رای موقت و توقف میزبانی بحرین از بازی‌های خردادماه را رد کرد. این یعنی AFC کامروا شد. مسابقات حدود یک ماه دیگر در بحرین برگزار می‌شود و تازه بعد از آن در زمان مقتضی به شکایت ایران رسیدگی خواهد شد؛ شکایتی که حتی اگر در آن پیروز هم باشیم فایده‌ای ندارد، چون بازی‌ها انجام شده است! این وسط تنها یک هزینه دادرسی به فوتبال ایران تحمیل شد و البته بسیاری بر این باورند که نفس اقدام فدراسیون با علم به احتمال بالای شکست، جنبه‌های پوپولیستی داشته است. پرسش اصلی اما این است که حالا باید چه کنیم؟

نکته اول: فعلا از همه چیز مهم‌‎تر تیم ملی است. همه دنیا می‌توانند بفهمند که عدالت نیست ما در چنین شرایط حساس و نزدیکی، هم بازی رفت را در خاک بحرین برگزار کنیم و هم مسابقه برگشت را. به هر حال اما این اتفاق رخ داده و کاری هم نمی‌توان کرد. نشستن و زانوی غم بغل‌کردن چیزی را حل نمی‌کند. نباید این باور منفی را به بازیکنان تزریق کنیم که چون مسابقات در بحرین است، پس چاره‌ای جز تسلیم‌شدن نداریم. ما «باید» عراق و بحرین را ببریم و قطعا قدرت انجام این کار را هم داریم. مسابقات در ورزشگاه خالی برگزار می‌شود و یک دوجین لژیونر ایرانی باید تفاوت‌های تیم ما را با رقبا نشان بدهند. بنابراین بر طبل ناامیدی نکوبید. خود دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی هم به‌درستی اشاره کرده بود که بازی هر کجای دنیا که باشد، بحرین بالاخره باید مقابل ما بایستد و راه فراری از این رویارویی ندارد. این همان باوری است که به تقویتش نیاز داریم. اتفاقا پیروزی در این شرایط طعم خوش‌تری خواهد داشت.

نکته دوم: واکاوی گذشته و ناسزاگفتن به AFC هیچ مشکلی را حل نخواهد کرد. ما باید دنبال حل معضلات و هموارکردن راه برای کسب میزبانی در مراحل پیش رو باشیم. به امید خدا اگر تیم ملی از این مرحله بالا بیاید، خیلی زود دور بعدی مقدماتی آغاز خواهد شد. برای این که بهانه را از دست کنفدراسیون بگیریم، باید از الان دنبال استاندارد کردن چند زمین تمرین و کمپ خوب برای تیم‌های مهمان باشیم. بالاخره باید چیزی در چنته داشته باشیم که به پشتوانه آن تقاضای میزبانی بدهیم. در حوزه باشگاهی هم همین‌ طور است. AFC رسما اعلام کرده از مرحله یک‌چهارم نهایی تکنولوژی کمک‌داور ویدئویی به لیگ قهرمانان اضافه خواهد شد. مراحل حذفی از شهریورماه آغاز می‌شود و طبیعتا اگر ورزشگاه‌های ما تا آن زمان به VAR مجهز نشوند، نمی‌توانیم انتظار میزبانی داشته باشیم. چهار ماه وقت باقی مانده و لازم است این سدها را برداریم. این‌ طور نباشد که الان دست روی دست بگذاریم و فردا از AFC خرده بگیریم که چرا به فوتبال ایران بدون کمک‌داور ویدئویی و زمین تمرین استاندارد، میزبانی نداده است. آستین‌ها را بالا بزنید. مظلوم‌نمایی و توسل به بهانه تبعیض دیگر کسی را متقاعد نخواهد کرد.»

انتهای پیام