نفس‌های تبریز به شماره افتاده است
نفس‌های تبریز به شماره افتاده است
صنایع آلاینده هوای تبریز به‌خصوص نیروگاه، پالایشگاه و پتروشیمی به عنوان مهمترین مراکز آلاینده هوای شهری، علی‌رغم الزام مراجع قضایی از پرداخت عوارض آلایندگی امتناع می‌کنند.

به گزارش قلم پرس به نقل از شهریار، هوای تبریز در فصل زمستان بیشترین آلودگی را دارد و علت آن وارونگی هوا و انباشت آلودگی حاصل از فعالیت صنایع سنگین، نیروگاه، پالایشگاه و پتروشیمی و تردد خودروهای با آلودگی بالا است که همه ساله گریبان شهروندان تبریز را می‌گیرد.

شهردار تبریز در این رابطه می‌گوید: موضوع آلودگی هوای تبریز در طول سال اتفاق می‌افتد و مختص زمستان نیست و این آلودگی از خودرو و صنایع انباشت می‌شود که این روزها به دلیل وارونگی هوا خود را نشان می‌دهد.

عباس رنجبر اضافه می‌کند: راهکارهای پیشگیری از آلایندگی هوای تبریز همچون استفاده از گاز به جای مازوت، نوسازی خودروها، افزایش کیفیت تولید خودرو باید به صورت زیربنایی حل شوند و در کنار آن بحث فیلتراسیون نیروگاه تبریز را نیز می‌توان براحتی حل کرد.

وی ادامه می‌دهد: از ۶۸۰ هزار خودرو  موجود در تبریز، ۴۵۰ دستگاه آن اتوبوس است و باید میزان افزایش تعداد خودرو نسبت به پارسال را بررسی کنیم و در کنار آن کیفیت خودروهای تولیدشده نیز آنقدر پایین است که موقع استارت در پارکینگ، به دلیل بالا بودن میزان آلایندگی، سیستم اطفای حریق پارکینگ‌ها روشن می‌شود.

 

رنجبر با ارائه پیشنهاداتی معتقد است:  اجبار نیروگاه تبریز به استفاده از فیلتر و اجرای طرح زوج یا فرد خودروها از درب منزل، می تواند در بهبود وضعیت هوای تبریز نقش مؤثری ایفا کند.

رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای اسلامی شهر تبریز آلودگی هوای تبریز را یکی از معضلات مهم شهری می‌داند.

فریدون بابایی‌اقدم می‌گوید: در مورد هوای تبریز پیگیری‌های زیادی انجام شده و حتی استاندار نیز ۱۲ نامه زده است. اما به‌رغم این موضوع هنوز مازوت سوزی ادامه دارد و حتی پیمانکار فیلتر مخصوص را نیز ندارد.

وی ادامه می‌هد: بخشی از آلودگی هوای در شهر به مسائل کلان ملی و بخش دیگری به مسائل منطقه‌ای باز می‌گردد، با توجه به شرایط اقلیمی انتظار داریم به صنایع موجود و بحث افزایش سهیمه گاز استان بیشتر توجه شود.

 

صنایع آلاینده مطابق قانون باید همه ساله عوارض ۳ درصد آلایندگی خود را پرداخت کنند که  متأسفانه پالایشگاه و پتروشیمی تبریز  نه تنها از این کار امتناع کرده، بلکه خود را مطابق با ادعای مدیرکل سابق محیط زیست استان، صنعتی پاک می‌دانند.

رئیس کمیسیون تحقیق، نظارت و ارزیابی شورای اسلامی شهر تبریز در این باره می‌گوید: پالایشگاه تا سال ۹۷ بدهی زیادی به شهرداری دارد که اگر این بدهی را پرداخت کند، می‌توانیم با خریداری اتوبوس در کاهش آلودگی هوا سهیم باشیم.

روح‌الله دهقان‌نژاد می‌گوید: تبریز مسیر بادهای شمال‌غربی است. آیا فقط نیروگاه تبریز عامل است؟ بهتر است به کارخانجات هم نگاهی داشته باشیم. مثلا سیمان صوفیان را ببینیم.

 

وی ادامه می‌دهد: باید ببینیم سهم مردم از آلایندگی چقدر است؟ معاینه فنی خودروها را مد نظر داشته باشیم و کنترل بر این موضوع را تشدید کنیم؛ از سوی دیگر مازوت سوزی باید تعطیل شود.

بی‌اعتنایی مسئولین امر به موضوع آلودگی هوای تبریز و علی‌رغم هشدارهای بهداشتی و درمانی موضوع دیگری است که اهمیت آن کمتر از خود آلودگی نیست.

رئیس کمیسیون عمران، ترافیک و حمل و نقل شورای شهر تبریز معتقد است: هیچ یک از نهادها، پاسخ قانع کننده‌ای در خصوص معضل آلودگی هوای شهر به شهروندان ارائه نمی‌دهند و ما ابتدا به عنوان یک شهروند و سپس به عنوان نماینده مردم احساس می‌کنیم حساسیت ویژه‌ای نسبت به پاسخگویی در خصوص معضل آلودگی هوای شهر برای مردم وجود ندارد.

 

روح‌الله رشیدی می گوید: بی‌اعتمادی شهروندان به مسئولان موضوعی است که این روزها رنگ بیشتری به خود گرفته و هیچگونه عمل مضاعفی در این راستا دیده نمی‌شود.

وی ادامه می‌دهد: قبلا تحرکات ویترینی در خصوص این مهم از سوی مسئولان به چشم می‌خورد اما چند سالی می‌شود که این گونه اقدامات هم کم‌رنگ شده است.

دلیل آلودگی هوای تبریز هر چه که هست، نیازمند یک هم‌افزایی استانی و شاید ملی برای حل آن و پرهیز از هرگونه اتهام‌زنی به یکدیگر است. صنایع سنگین، نیروگاه، خودروهای شهری، وارونگی هوا، کاهش سهمیه سوخت گاز استان، همگی عواملی هستند که به نوعی در این آلودگی دخیل هستند و نمی‌توان صرفا یکی از این عوامل را دلیل آلودگی هوای تبریز دانسته و مابقی را مبری دانست.