عضو کمیسیون اجتماعی مجلس معتقد است: صمیمیت بین والدین و فرزندان هیچزمانی نباید کمرنگ شود، اگر این صمیمیت کمرنگ شود فرزندان افراد دیگری را برای خود انتخاب میکنند تا خلا عاطفی خود را پر کنند. به گزارش قلم پرس، زهرا ساعی با اشاره به اهمیت تعامل بین والدین و فرزندان برای درک متقابل و ایجاد یک خانواده با نشاط گفت: فضای گفتمانی […]
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس معتقد است: صمیمیت بین والدین و فرزندان هیچزمانی نباید کمرنگ شود، اگر این صمیمیت کمرنگ شود فرزندان افراد دیگری را برای خود انتخاب میکنند تا خلا عاطفی خود را پر کنند.
به گزارش قلم پرس، زهرا ساعی با اشاره به اهمیت تعامل بین والدین و فرزندان برای درک متقابل و ایجاد یک خانواده با نشاط گفت: فضای گفتمانی در خانواده باید تقویت شود با توجه به اینکه در برخی از خانوادهها هم پدر و هم مادر شاغل هستند و بحث استفاده افراطی از اینترنت،فرصت گفتگو در خانوادهها را پایین آورده است.
نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو درمجلس شورای اسلامی، ادامه داد: در خانوادهها میبینیم که یک نوع افتراق و دوری در خانوادهها نسبت به قبل ایجاد شده و آن گرمی که باید باشه در برخی از خانوادهها نیست. تربیت کودکان بسیار ویژه است و نگاهی که پدر و مادر به این حوزه دارند باید نگاهی با تامل و با اطلاعات و آگاهی باشد.
باب گفتگو و تعامل پدر و مادر با هم و با فرزندان نباید کمرنگ و یا بسته شود
ساعی خاطرنشان کرد: در حال حاضر سطح سواد در کشور بالا رفته است و پدر و مادرها تحصیلکرده هستند و دسترسی به کتب آموزشی تربیت صحیح کودکان، دسترسی به مشاوره و یکسری مسائل فراهم است اما باید حس گفتگو و تعامل را در خانواده تقویت کنیم. باب گفتگو و تعامل پدر و مادر با هم و با فرزندان نباید کمرنگ و یا بسته شود.
صمیمیت بین والدین و فرزندان هیچزمانی نباید کمرنگ شود
عضو فراکسیون جوانان مجلس تصریح کرد: فرزندان در هر رده سنی که هستند با توجه به همان رده سنیشان با یک زبان خاصی باید با آنها برخورد شود و صمیمیت بین والدین و فرزندان هیچزمانی نباید کمرنگ شود چرا که اگر این اتفاق نیوفتد فرزندان به جای پدر و مادر افراد دیگری را برای خود انتخاب میکنند تا آن صمیمیت لازم را داشته باشند و خلا عاطفی خود را پر کنند.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، تاکید کرد: این افراد بعد از یک سنی طرف مشورت فرزندان قرار میگیرند و از سویی فرزندان در مقابلوالدین خود مشورتپذیر نیستند و نمیتوانند درک مشترکی با پدر و مادر خود در مسائل داشته باشند و به مرور شکاف بین نسلی بیشتر میشود و پدر و مادر نیز نمیتوانند گفتمان لازم را بین خود و فرزندانشان ایجاد کنند و در این صورت فرزندان و پدر و مادر نمیتوانند در موارد مختلف یکدیگر را درک کنند./