قلم پرس|| یادداشت|| فائزه زنجانی؛ فعال رسانه ای: شهروندان تبریزی این روزها گرفتار چالشی به نام «ترافیک» هستند؛ معضلی که علاوه بر عوامل زیرساختی، ریشه در مسائل فرهنگی دارد و حل آن نیازمند عزمی جدی و برنامهریزی بلندمدت است. در این میان، به نظر میرسد سرمایهگذاری بر آموزش مفاهیم ترافیکی به کودکان و نسلهای آینده، راهکاری اساسی و پایدار برای نجات کلانشهر تبریز از این بحران است.
تبریز در بنبست ترافیک؛ از کمکاری تا نبود فرهنگسازی
ترافیک سنگین تبریز تنها به کمبود معابر و نبود پارکینگ خلاصه نمیشود. بخش عظیمی از این مشکل، ناشی از بیتوجهی به قوانین راهنمایی و رانندگی، نبود فرهنگ صحیح رانندگی و عجله بیمورد است. بسیاری از کارشناسان حوزه ترافیک بر این باورند که اقدامات کنونی اگرچه ممکن است در کوتاهمدت تأثیرگذار باشند، اما بدون فرهنگسازی ریشهای، مشکل ترافیک تبریز حلنشدنی خواهد بود.
آموزش؛ راهکار فراموششده برای حل معضل فردا
تجربه بسیاری از شهرهای موفق جهان نشان داده که آموزش مفاهیم شهروندی و ترافیکی از سنین پایین، میتواند نسلی قانونمدار و منظم پرورش دهد. متأسفانه در سیستم آموزشی و برنامهریزیهای شهری تبریز، جای خالی آموزش مستمر و مؤثر ترافیک به کودکان و دانشآموزان بهوضوح احساس میشود. اگر از سالهای گذشته، آموزشهای کاربردی مانند عبور و مرور ایمن، احترام به عابر پیاده، آشنایی با تابلوها و قوانین اولیه راهنمایی و رانندگی، بهصورت عملی و تئوری در مدارس گنجانده میشد، بیشک امروز شاهد حل بخشی از مشکلات فرهنگی ترافیک در سطح شهر بودیم.
ضرورت سرمایهگذاری امروز برای فردایی بهتر
کارشناسان امور ترافیک معتقدند آموزش دانشآموزان، سرمایهگذاری برای آیندهای است که شهروندان در آن نهتنها خود قانونمدار هستند، بلکه بهعنوان ناظرانی فعال، دیگران را نیز به رعایت قانون تشویق میکنند. این تغییر نگرش، در بلندمدت میتواند منجر به کاهش تصادفات، افزایش ایمنی عابران، روانشدن ترافیک و در نهایت، ارتقای کیفیت زندگی شهری شود. «سعید صابریان»، کارشناس حوزه حمل و نقل و ترافیک است که در گفتوگو با فارس، با تأکید بر لزوم نگاه بلندمدت به مقوله ترافیک، اظهار میدارد: «متأسفانه در مدیریت ترافیک شهر تبریز، تنها به دنبال راهکارهای فوری و کمهزینه مانند تغییر زمانبندی چراغهای راهنمایی یا ایجاد محدودیتهای موقت هستیم.»وی میگوید: «سرمایهگذاری در فرهنگ ترافیکی نسل آینده، پربازدهترین و پایدارترین نوع سرمایهگذاری است. ما باید از مقطع پیش دبستاتی و دبستان، مفاهیم شهروندی و ترافیکی را به زبان ساده و با روشهای عملی مانند بازدید از شهرکهای ترافیک، به کودکان آموزش دهیم.»
جای خالی سفیران ترافیک در مدارس تبریز
تمامی این موارد در حالی است که شهرداری تبریز طی سالیان گذشته و در مقاطعی اقدام به برگزاری دورههای آموزشی ترافیک ویژه کودکان و نوجوانان می کرد؛ اقدامی که باید در بیشتر روزهای سال و به صورت مستمر ادامه یافته و تنها به جنبه نمایشی آن توجه نشود. از سوی دیگر آموزش و پرورش نیز باید در راستای تربیت سفیران ترافیک در مدارس این شهر اقدام کرده و برای فرهنگسازی ترافیکی در بین آیندهسازان این کشور، برنامهریزی های لازم را داشته باشد.
پیشنهاد یک راهحل پایدار
به نظر میرسد میتوان با عقد تفاهمنامههای مشترک مابین شهرداری و آموزش و پرورش، آموزش مفاهیم ترافیکی را بهصورت جدی در دستور کار قرار داد. راهاندازی «شهرکهای ترافیکی» برای آموزش عملی به کودکان، تدوین کتابچهها و برنامههای درسی جذاب و استفاده از ظرفیت هنر و بازی برای انتقال این مفاهیم، میتواند گامهای اولیه در این مسیر باشد.
نگارنده: فائزه زنجانی
