توسعه اقتصادی به علت کمبود منابع آبی، در گرو توسعه بخش صنعتی است /  مهم‌ترین ضعف‌های بخش صنعتی شبستر
توسعه اقتصادی به علت کمبود منابع آبی، در گرو توسعه بخش صنعتی است /  مهم‌ترین ضعف‌های بخش صنعتی شبستر

به گزارش قلم پرس از شبستر، حسین عبدالهی اظهار داشت: هر چند شهرستان شبستر با دارا بودن ۶۵۰ واحد تولیدی صنعتی به لحاظ صنعتی از شهرستان‌های برتر استان بوده و موفقیت‌های چشمگیری را بدست آورده، اما هنوز با حد مطلوب توسعه صنعتی فاصله زیادی دارد.   وی خاطرنشان کرد: پر واضح است که توسعه‌یافتگی صنعتی از […]

به گزارش قلم پرس از شبستر، حسین عبدالهی اظهار داشت: هر چند شهرستان شبستر با دارا بودن ۶۵۰ واحد تولیدی صنعتی به لحاظ صنعتی از شهرستان‌های برتر استان بوده و موفقیت‌های چشمگیری را بدست آورده، اما هنوز با حد مطلوب توسعه صنعتی فاصله زیادی دارد.  

وی خاطرنشان کرد: پر واضح است که توسعه‌یافتگی صنعتی از زوایای مختلف قابل بررسی است. میزان دانش‌بری کالاهای تولیدی یکی از مهم‌ترین این عوامل است که توجه به آن می‌تواند بخش صنعت را وارد مرحله جدیدی از توسعه نماید. وی اظهار داشت: در این راستا تصمیم‌گیری برای انتخاب کالای تولیدی به عنوان اولین گام سرمایه‌گذار حائز اهمیت است. مسیری که بخش صنعتی شهرستان شبستر در پیش گرفته ، بیشتر معطوف به تولید کالاهایی بوده که دانش‌بری اندکی دارند. هر چند این نوع از تولیدات در ایجاد ارزش افروده مؤثر است اما یقیناً می‌توان گفت که ارزش افزوده آن در مقایسه با کالاهای دانش‌بنیان بسیار اندک است. 

عبدالهی افزود: این موضوع یکی از مهم‌ترین ضعف‌های بخش صنعتی شبستر است؛ در همین راستا، گذر از تولید کالاهای سنتی به تولید کالاهای دانش‌بر می‌تواند یک استراتژی مؤثر و کارا باشد. 

رئیس شورای اداری شبستر تصریح کرد: دانش ، عامل بسیار قدرتمندی در تولید ارزش افزوده است؛ هر چند شاید فرآیند تولید آن کمی زمان‌بر و پرهزینه باشد ولی بعد از به ثمر رسیدن آن، ارزش افزوده بسیار کلانی را در مقایسه با تولیدات صنعتی سنتی ایجاد می‌کند. با لحاظ کردن علم در قیمت‌گذاری کالا، هزینه متوسط تولید کالا کاهش یافته و در کنار آن، با ایجاد ارزش افزوده فراوان سود قابل توجهی نیز نصیب سرمایه‌گذار می‌شود. به واقع در عصر کنونی، دانش عامل تعیین‌کننده مزیت رقابتی سازمان‌ها و مؤسسات است و باید مدیریت دانش در قلب سیاست‌های راهبردی آنها قرار گیرد.  

عبدالهی اضافه کرد: به سبب دانشی که در کالای علم‌محور نهفته است ، امکان ورود سریع رقبا در بازار بسیار پایین بوده و به دلیل پیچیدگی‌های فنی به سختی قابل کپی‌برداری است. این موضوع شرایطی را برای تولیدکننده ایجاد می‌کند که در سال‌های اولیه تولید، سود قابل توجهی را به دست آورد. هر چند بعد از سال‌ها اگر رقبایی نیز در این صنعت وارد شوند، تولیدکننده اول می‌تواند با استراتژی‌های مدیریتی و اقتصادی به عنوان رهبر بازار عمل نماید و همواره سهم عمده بازار را در دست داشته باشد. 

وی ادامه داد: واقعیّت این است که در انتخاب کالا برای تولید، علاوه بر دانش‌محور بودن کالا، بهتر است با رویکرد آینده‌نگری نیز به نیازهای بشری نگریسته شود. رییس گروه کاری بازار اشتغال یاداور شد: ذهن سرمایه‌گذار یا هر ایده‌پردازی همواره باید از گذر زمان جلوتر باشد؛ یعنی ایده‌پرداز باید با توجه به تحولات اقتصادی و اجتماعی به درک صحیحی از آینده دست یابد، نیازهای جدید جامعه را پیش‌بینی کرده و برای رفع آن ایده‌های سرمایه‌گذاری را پرورش دهد. آینده‌نگری و آینده‌سازی دو استراتژی بسیار مؤثر در انتخاب کالا برای تولید است که غفلت از آن ، ممکن است سرمایه‌گذار را به مسیری بی راهه سوق دهد. 

عبدالهی گفت: نهایتاً باید به این سؤال پاسخ داده شود که آیا این رویکرد تولید کالاهای دانش‌محور در شهرستان شبستر قابلیت اجرایی دارد؟ در پاسخ به این سؤال باید نهاده‌های مورد نیاز برای تحقق این هدف شناسایی و ارزیابی شوند. اصلی‌ترین نیاز برای نیل به این هدف داشتن سرمایه انسانی متخصص است که با توجه به وجود فارغ‌التحصیلان دانشگاهی یقیناً قابل تأمین باشد.

وی افزود: در کنار این امر وجود مراکز علمی که رسالت تولید دانش و ایده‌های دانش‌محور را داشته باشد ضرورت دارد. مرکز رشد واحدهای فناور بنیس قابلیت تحقق این هدف را دارد و یقیناً با مدیریت کارآمد می‌تواند پیوند سه‌گانه‌ای بین سرمایه انسانی، صنعت و مرکز رشد ایجاد نماید. البته با ارتباط دوگانه سرمایه انسانی و مرکز رشد نیز می‌توان به تولید علم و ایده و فروش آن پرداخت؛ به عبارتی ساده تر “بانک ایده‌های دانش‌محور” می‌تواند حاصل این پیوند دوگانه باشد که در نهایت، مشتری آن نیز بخش صنعت خواهد بود. 

فرماندار شهرستان شبستر تصریح کرد: در سطح ملی نیز حرکت‌های مؤثری در تحقق این اهداف صورت گرفته و مؤسسات و شرکتها می‌توانند در چارچوب آن‌ها گام های اساسی بردارند. بر اساس آیین‌نامه ارزیابی و تشخیص شرکت‌ها و مؤسسات دانش‌بنیان، کالاهای دانش‌بر باید در حوزه فناوری‌های بالا و متوسط به بالا باشند و تولید نیاز به تحقیق و توسعه هدفمند توسط یک تیم فنی خبره داشته باشد. همچنین باید برای حفظ توان رقابتی محصول در بازار، تحقیق و توسعه به صورت مستمر انجام شود و عمده ارزش افزوده ناشی از تولید محصول، ناشی از دانش فنی و نوآوری فناورانه باشد.

انتهای پیام/۶۰۰۰۶