بی‌ سامانی خانه سالار ملی در مهد مشروطه

به گزارش قلم پرس،از تبریز، خانه سالارملی، یکی از چراغ‌های روشن مشروطه در زمان مبارزه برای استقرار قانون، سالهاست چشم به راه دست‌هایی است که شمع زندگی را در دل این بنای ارجمند روشن کنند.

سالهاست هر از گاهی، به حرفی و بهانه ای، دوباره نام خانه باقرخان، خانه بزرگ و فراموش شده ی “سالار دربندی” محله خیابان سر زبان‌ها می‌افتد؛ گاهی بابت شایعه تخریب، گاهی برای تجمع معتادان، گاهی از جهت آتش سوزی علفهای هرز حیاط وسیعش، و گاهی بابت کورسوی امید تملک و مرمت و احیای این یادگار مشروطه.

این بنای چهار هزار و ششصد متری، که خانه ای قدیمی و اکنون مخروبه و خفته در میان خانه های سر به آسمان افراشته‌ی مجاورش است، روزی روزگاری میزبان یازده ماهه مجاهدان مشروطه بوده و آنچه از خاطرات مشروطه خواهی است را با جان آجری اش لمس کرده.

مرکز فرماندهی جبهه «خیاوان» که روزهای بسیاری حضور و کلام مقتدر باقرخان را در جمع مجاهدان تجربه کرده است.

این یادگار ارجمند سال‌های مشروطه‌خواهی، بنایی که می تواند مرکزی برای شناخت مشروطه، گردآوری یادگارهای این حرکت ملی و میراثی برای فردای شهرمان باشد، امروز در پیچ و خم تملک و تامین بودجه و مشکلات بی پایان وراث پرتعداد این ملک وسیع افتاده و علیرغم خبر خوب ثبت ملی خانه، هنوز بندهای بسیاری را بر دوش می‌کشد.

در کشاکش مشکلات بسیاری که خانه‌ی بزرگ و کهنسال سالار ملی را خسته کرده، رفع مسائل مبتلا به این بنا، خواست شهروندان تبریزی و تمامی دوست‌داران تاریخ و فرهنگ شهر اولین‌ها ایران زمین است.

اتفاقی که می تواند به جاری شدن خاطرات مشروطه در این مکان‌رویداد تاریخی منجر و زمینه ساز حضور پژوهشگران و مامنی برای یادگارهای تبریز ِ مشروطه‌خواه باشد.

انتهای پیام/