این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
.

از کودکی به نام حسین، آشنا شدم/ تا کم کَمَک به درد غمش، مبتلا شدم/ مادر نهاد بر لب من مُهر کربلا/ تا وارث محبّت خون خدا شدم/ پوشانْد جامه‌ی سیَهم در عزای او/ تا از سیاهی دل از آن پس رها شدم /
در هیأتی که پای به زنجیر عشق داشت / هر سال مثل فاطمه، صاحب عزا شدم

عکس: مهران نظرزاده