اسطوره فوتبال تراکتور: از مقایسه با مارادونا تا لج بازی علی پروین
اسطوره فوتبال تراکتور: از مقایسه با مارادونا تا لج بازی علی پروین
مهاجم سابق فوتبال تبریز گفت: تمام زندگی من فوتبال و ورزش بود و هیچ وقت از ورزش دور نبودم.

به گزارش قلم پرس به نقل از خبرگزاری فارس: کمتر کسی در فوتبال کشور است که اسم احد شیخ‌لاری را نشنیده باشد. مهاجم دهه ۵۰ و ۶۰ فوتبال کشور که در دهه ۷۰ به مدافع تغییر پست داد.

فرهاد صداقت داور پیشکسوت فوتبال تبریز معتقد است احد شیخ لاری از استثناهای فوتبال تبریز بود که در دوران بازیکنی به آنچه استحقاق داشت نرسید.

شیخ لاری محصول اولین مدرسه فوتبال کشور در دهه ۵۰ بود که به صورت شبانه روزی توسط هیات فوتبال تبریز به ریاست دکتر کوشافر تشکیل شده بود و نامی‌ترین بازیکنان این مدرسه فوتبال، احد شیخ لاری، ولی حاتمی و فیروز شیخ‌شایان بودند که هر ۳ به تیم‌های پایه ماشین‌سازی پیوسته و  جزو سهمیه جوانان تیم ماشین سازی در لیگ تخت جمشید بودند. وی همچنین در تیم ملی جوانان کشور در کنار ناصر محمدخانی، محمد پنجعلی، شاهرخ بیانی و فیروز شیخ شایان هم بازی کرده بود.

شیخ لاری در دهه ۶۰ و تعطیلی فوتبال باشگاهی، به عنوان کارمند به کارخانه ایدم استخدام و در تیم فوتبال این باشگاه هم بازی می‌کرد.

در این سال‌ها شیخ لاری مرد اول فوتبال تبریز بوده و بارها به تیم ملی دعوت شد.

وی با تیم منتخب آذربایجان شرقی در مسابقات لیگ قدس به مقام نایب قهرمانی دست یافت. در بازی دوستانه تیم ملی ایران و آذربایجان شرقی شیخ لاری که ملی پوش بود، با درخواست بیوک صباغ در تیم منتخب آذربایجان شرقی بازی و زننده گل تیم آذربایجان‌شرقی برابر تیم ملی بود که این بازی با تساوی یک بر یک به اتمام رسید.

 اما تلخ‌ترین خاطره‌اش در سال ۱۳۶۵ و هنگام اعزام تیم ملی فوتبال کشور به بازی‌‌های آسیایی سئول کره جنوبی بود. جایی که تیم ملی با مینی‌بوس از خوابگاه ورزشگاه آزادی به فرودگاه رفته و شیخ‌لاری هم با چشم گریان روانه ترمینال آزادی شد تا به تبریز بازگردد. جالب اینکه اسم شیخ لاری به کمیته برگزاری مسابقات ارسال و کارت بازی وی هم صادر شده بود، اما به اتهام واهی از سوی تربیت بدنی وقت از تیم ملی خط خورد. دهداری سرمربی تیم ملی وی را در آغوش گرفته و گفت: احد ناراحت نباش، حتما اسم‌ات در اردوی بعدی تیم ملی خواهد بود.

شیخ لاری در این مورد گفت: از ترمینال با سواری به تبریز بازگشت. تا تبریز چشمانم پر از اشک بود. به همین راحتی تیم ملی و حضور در ‌های آسیایی را از دست دادم. اما امیدم را از دست ندادم.


جام بین المللی تبریز در دهه ۵۰/ احد شیخ لاری بالاتر از دروازه بان حریف برای زدن ضربه سر بلند شده است(ورزشگاه تختی تبریز)

در آخرین لحظه باز هم از تیم ملی خط خوردم

سال ۱۳۶۸: حالا علی پروین سرمربی تیم ملی شده است. یک لیست ۱۱۰ نفری به تیم ملی دعوت شدند که از تبریز احد شیخ لاری، سید محمد علوی و امیر داداش ضیایی اسمشان دیده می شد. لیستی که هر ماه آب می‌رفت، اما شیخ لاری همچنان خود را در تیم ملی حفظ و در دیدار دوستانه ایران برابر تیم ملی لهستان هم در ترکیب تیم ملی قرار گرفت.

در آخرین لیست باز هم شیخ لاری از بازیکنان تیم ملی خط خورد. در آن زمان شایعه شده بود که یکی از دلایل خط خوردن شیخ لاری عدم حضورش در تیم های پایتخت بود و بازیکنان شهرستانی تقریبا هیچ شانسی برای پوشیدن پیراهن تیم ملی در دوره پروین نداشتند و تنها سیروس قایقران استثنا بود.


لیگ قدس سال ۱۳۶۶/ شیخ لاری با ضربه سر توپ را وارد دروازه علی رضا ریاضیات دروازه بان تیم اصفهان کرده است

حضور در تراکتور

واسیلی گوجا در سال ۱۳۶۹ در تیم تراکتور دست به کارهای بنیادین زد. تراکتور پیر نیاز به پوست‌اندازی داشت و تعداد زیادی از بازیکنان پا به سن تراکتور از این تیم کنار گذاشته و جوانان جویای نامی جذب تیم شدند. اما این بازیکنان جوان نیاز به یک رهبر در میانه میدان داشت و آن کسی نبود جز احد شیخ لاری.

شیخ لاری در سال ۱۳۶۹ به تیم تراکتور پیوست. تراکتور در جام منطقه‌ای به هر سختی بود توانست بالاتر از سپیدرود و ماشین سازی قرار گرفته و به همراه ملوان و استقلال رشت به اولین دوره لیگ آزادگان صعود کردند.

به واسیلی گفتم نگران نباش کریم را به من بسپار

شیخ لاری با خود از تیم ایدم یک جوان لاغر اندام را هم به تراکتور آورده بود و او کسی نبود جز کریم باقری.

وی در این مورد گفت: در شروع فصل در خط دفاع مشکل داشتیم و واسیلی هم هنوز به کریم اعتماد نداشت. یک بار دیدم واسیلی در هتل هی‌ می‌رود و می‌‌آید. گفتم مستر چرا نگرانی؟ گفت: هنوز نفراتم در خط دفاعی را پیدا نکردم. من تا آن زمان مهاجم یا هافبک هجومی بازی می‌کردم. بهش گفتم نگران نباش. من در ایدم با کریم باقری بازی کردم. تو این جوان را به من بسپار. من دفاع آخر را نگه می دارم و کریم هم جلوی من را بازی کند. و با این سیستم ما در سال ۱۳۷۱ تیم سوم ایران شدیم اما از لحاظ امتیازی بیشترین امتیاز را کسب کرده و باید قهرمان می شدیم.


آخرین سال حضور شیخ لاری در تیم تراکتور به عنوان بازیکن/ سال ۱۳۷۳

لجبازی های علی پروین

بازی درخشان احد شیخ‌لاری در دفاع آخر همه را متعجب کرده بود. رسانه‌ها شروع به فشار به علی پروین کرده و واسیلی در مصاحبه‌ای از پروین خواست که شیخ لاری را در پست دفاع به تیم ملی دعوت کند. اما علی پروین به درخشش شیخ‌لاری بی‌توجه بوده و وی را به تیم ملی دعوت نکرد.

شیخ‌لاری در مورد اینکه کدام مهاجم مهارش سخت بود؛ گفت: فرشاد پیوس خطرناک‌ترین مهاجمی بود که در عمرم دیده بودم. خیلی باهوش و فرصت طلب بوده و همیشه از مدافعان فاصله گرفته و در زمان بندی فوق‌العاده بود و بدون حرکت اضافی توپ را گل می کرد. همیشه سعی می کردم طوری خط دفاعی را رهبری کنم که پیوس در خط آفساید گرفتار شود.

من کجا مارادونا کجا؟

کوتاه قامت، سرعت بالا، حرکات انفجاری و تکنیک بالا و قدرت شوت زنی از هر نقطه میدان وی را به بازیکن اول آن روزها دنیا مارادونا مشابهت می دادند. اما خودش چیزی دیگر می گوید:  اینکه بعضی دوستان من را با مارادونا مقایسه می‌کردند لطف داشتند. من کجا؟ مارادونا کجا؟

شیخ لاری در مورد الگویش می گوید فانفام الگوی فوتبالی من بود و خیلی بازی وی را دوست داشتم.

پرش‌های بلند شیخ‌لاری

بازی تیم منتخب آذربایجان شرقی با همدان در سال ۱۳۶۶٫ مرحوم بیوک صباغ در این بازی به مرد اولش استراحت می‌دهد. اما همدانی‌ها شگفتی خلق کرده و در تبریز با دو گل پیش افتادند. صباغ شیخ‌لاری را فراخوانده و روانه میدان کرد. دو ضربه سر در دقایق ۸۰ و ۹۰ از سوی مهاجم کوتاه قامت فوتبال تبریز بازی را مساوی می کند.

وی در مورد اینکه چطور اینقدر بالا می‌پریده گفت: پرش بالای من استعداد خدادادی بود. هیچ وقت هم اندازه نگرفتم که ببینم چقدر می‌پرم اما همه از پرش‌های بلندم می‌گفتند. برای همین آمار گلزنی‌ام با ضربه سر هم بالا بود.

مربیگری شیخ‌لاری

احد شیخ‌لاری در اولین دوره لیگ برتر سرمربی تیم تراکتور بود و اولین پیروزی تاریخ تیم تراکتور در لیگ برتر با شیخ لاری به دست آمده و در اصفهان یک بر صفر تیم سپاهان را در حالی شکست داد که ۱۷ هفته این تیم بردی نداشته و در قعر جدول بود.

وی سابقه مربیگری در تیم‌های شهرداری تبریز، ماشین‌سازی تبریز، مس سونگون، شهرداری اردبیل و چند تیم دیگر را هم داشته و تیم شهید قندی با هدایت وی به لیگ برتر فوتبال کشور صعود کرد.


شیخ لاری در ترکیب تیم ملی ایران در بازی مقابل تیم لهستان/ سال ۱۳۶۸

این روزهای اسطوره فوتبال تبریز

اواسط امسال خبری بیماری شیخ لاری منتشر شد و حتی وی در بیمارستان بستری شد. جامعه فوتبال تبریز نگران حالش شدند. خودش از هیچ کس گلایه ندارد می‌گوید همه مشکلات دارند و قرار نیست همه پیگیر حال من شوند. کریم باقری؟ بله بیمارستان بودنی جویای احوالم شده بود. گفتم همه گرفتار هستند و من از هیچ کس انتظاری ندارم.

اما یک اتفاق در بیمارستان روحیه‌اش را بازگردانده و دوبار در مسیر مبارزه قرار داد.

نمی‌دانم مطلب چه کسی بود  اما کلی بهم روحیه داد: شیخ لاری چند بار از تیم ملی خط خورده اما باز هم پرقدرت‌‌تر از گذشته بازگشته بود. مگر می شود وی را در بستر بیماری دید. پاشو قهرمان. تو شکست نمی خوری.

همین مطلب من را زیر و رو کرده و روحیه‌ام را بازگرداند. خوشبختانه الان بهتر است و هر هفته در بازی پیشکسوتان هم حضور می‌یابم. و باید بگویم تمام زندگی من فوتبال و ورزش است.

۳ گل به پرسپولیس زدم

شیخ‌لاری این روزها از فوتبال به دور نیست. بازی تراکتور با پرسپولیس را دیدم کار آقای خمز عالی است و اشکالی در کار وی نمی‌بینم و امیدوارم تراکتور یک روز به آرزوی دیرینه اش که قهرمانی لیگ دست یابد.

چند گل به تیم پرسپولیس زدم؟ باور کنید یادم نیست. آمار بازی و گلزنی‌های من را مرحوم همسرم نگه می داشت و باید از سالار پسرم بپرسم اما اگر اشتباه نکرده باشم ۳ گل به تیم پرسپولیس در دوران بازیکنی ام زده بودم.

انتهای پیام/

  • نویسنده : فرهاد فرهادپور