به گزارش قلم پرس، مقام معظم رهبری بارها فرموده اند که «جامعه کارگری در انقلاب وفاداری نشان داد، حضور نشان داد؛ در حوادث بسیار مهم و تعیین‌کننده اوایل انقلاب حضور نشان داد. »[۱]
حالا ۴۰ سال از پیروزی انقلاب می‌گذرد، کارگران این سرزمین به جرأت می‌توان گفت قهرمانان گمنام سرزمین‌مان هستند و باید هزاران نشان افتخار بر سینه آنها نصب شود، چرا که هر لحظه از روزها و شب کار و تلاش می‌کنند، به عبارتی «کارگر است که ثروت را تولید می‌کند و رشد اقتصادی را به وجود می‌آورد. اگر کارگر نباشد، همه طرّاحان و برنامه‌ریزان و متفکّران اقتصادی، کارشان بیهوده خواهد ماند. آن عنصر و عاملی که همه فکر و هدف‌ها و برنامه‌ها و پیشرفت‌های علم اقتصاد را در مقام عمل تحقّق می‌بخشد، سرپنجه کارگر است. پس کارگر حقّ بزرگی به گردن همه آحاد ملت دارد؛ به خاطر این که محصول کار اوست که زندگی مردم را به طور روزبه‌روز و عملی و فعلی سامان میدهد.»[۲]
هر زمان از هر لحاظ مشکلی برای کشور پیش می آید، همچون سربازانی قدرتمند در خط مقدم دست و پنجه نرم کردن با مشکلات هستند، اما همیشه گمنام می‌مانند و آن‌گونه که باید کسی حالشان را نمی پرسد، وقتی کارگری که به‌خاطر پرداخت نشدن حقوق چند ماهه‌اش از دست کارفرمایی که همین سیستم دولتی صلاحیت و اختیار یک کارخانه و زندگی چندین کارگر را بدون بررسی اهلیت به او سپرده‌اند، به استانداری پناه برده و خواستار شنیده شدن هستند گفته می‌شود به ما ربطی ندارد، واحد بخش خصوصی است دیگر اینجا نیایید، این در حالی است که همان کارفرما یه قولی صاحب واحد تولیدی از طرف همین دولتی‌ها به عنوان صادرکننده نمونه معرفی شده و از او تجلیل می شود.
وقتی نوبت دستمزد می‌رسد کمترین حقوق را دریافت می‌کنند، «می‌گویند اگر حقوق‌ها را اضافه کنیم، تورم ایجاد می‌شود اما مبلغ نقدینگی یک میلیون و ۷۰۰ هزار میلیارد تومان است و به نظر می‌رسد رابطه‌ای بین حقوق کارمندان و تورم نیست ضمناً وقتی ما لیاقت نداریم تورم را کنترل کنیم، آیا کارگر و کارمند باید هزینه بدهند. اگر پول نیست برای هیچ شخص خاصی نباید ماهی ۱۰ میلیون تومان حقوق باشد. اگر پولی نیست هیچ‌کس نخورد و اگر هست همه دور هم بخورند.[۳]
در حالی که بیشترین دستمزدها را کت و شلواری‌های پشت میز نشین می‌گیرند که حتی نمی‌دانند قیمت گوشت چند است چون همیشه برایشان مهیاست و به قول نماینده مردم مرند و جلفا در مجلس شورای اسلامی، « آنچه ما نوشتیم بودجه نیست ما به مردم یارانه ۴۵ هزار تومانی می‌دهیم و به آنها سرکوفت می‌زنیم در حالی که کل یارانه به اندازه رانت واردکننده گوشت و سلطان سکه نیست.»
با اینکه رهبر معظم انقلاب بارها و هر سال تاکید می‌کنند « مشکلات جامعه‌ی کارگری – مسئله بیمه‌شان، مسئله مسکن‌شان، مسئله ارتباطات‌شان با کارفرما، وظائف کارفرما در مقابل آنها، وظائف آنها در مقابل محیط کار – باید به طور دائم دنبال شود»[۴] اما انگار مسوولان را گوش شنوایی نیست.
سال ۹۷ هم به پایان رسید اما همچنان برخی از مردم این شهر که مهر کارگری بر پیشانی دارند پیش خانواده‌های خود شرمنده هستند، چون کارفرمایان حقوق چندماهه آنها را به بهانه مشکلات اقتصادی پرداخت نکرده‌اند. با وجود اینکه در جای دیگری به بهانه‌های مختلف وام‌های کلانی از بانک‌ها می‌گیرند.
به قول پیر صنعت آذربایجان، مرحوم سید رضا مقیمی اصل که همیشه به نیکی از او یاد می‌شود، در خصوص کارفرماها و کارگران، «فرقی بین کارگر و کارفرما وجود ندارد و هر دو به یکدیگر وابسته هستند» اما برخی صاحبان صنایع به این واقعیت هنوز نرسیده‌اند.
«اگر قشر کارگر در یک کشوری برخوردار از رفاه بود، برخوردار از امید بود، برخوردار از امنیت شغلی بود، حرکت این کشور به سوی پیشرفت، آسان خواهد شد؛ این یک حقیقتی است؛ این را باید همه ما درک کنیم.»[۵]
*****
[۱] – بیانات مقام معظم رهبری در دیدار کارگران، هشتم اردیبهشت سال ۹۵
[۲] بیانات مقام معظم رهبری در دیدار کارگران و معلمان، ۱۴ اردیبهشت ۷۹
[۳] سخنان نماینده مردم مرند و جلفا در مجلس شورای اسلامی در تاریخ ۲۷ بهمن ۹۷ د مخالفت با کلیات لایحه بودجه
[۴] بیانات مقام معظم رهبری در دیدار کارگران و کارآفرینان، چهارم اردیبهشت ۸۷
[۵] بیانات مقام معظم رهبری در دیدار کارگران و فعالان بخش تولید کشور ۷ اردیبهشت ۹۲
نگارنده: علی سلیمی
