نماینده ولی فقیه در آذربایجان‌شرقی گفت: پروین اعتصامی در قدرت کلام و چیره‌دستی بر صنایع و آداب سخنوری هم‌پایه گویندگان نامور بود. به گزارش قلم پرس از تبریز، حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدعلی آل‌هاشم در جشنواره بین‌المللی پروین اعتصامی در سالن آمفی تئاتر پتروشیمی تبریز اظهار کرد: با همه احترام به تعلیم و تربیت عموم و لازم […]
نماینده ولی فقیه در آذربایجان‌شرقی گفت: پروین اعتصامی در قدرت کلام و چیره‌دستی بر صنایع و آداب سخنوری هم‌پایه گویندگان نامور بود.
به گزارش قلم پرس از تبریز، حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمدعلی آل‌هاشم در جشنواره بین‌المللی پروین اعتصامی در سالن آمفی تئاتر پتروشیمی تبریز اظهار کرد: با همه احترام به تعلیم و تربیت عموم و لازم شمردن پرورش فکری و تقویت استعدادهای زن و مرد در گذشته، اما برای جنس زن به علت‌های مختلف امکان تحصیل و پرورش توانایی‌ها کم بود و روی همین اصل تعداد گویندگان و تعداد علما از زنان ایران در برابر خیل عظیم مردان که در این راه گام برداشته‌اند، ناچیز بود.
وی افزود: پروین در این خود در واقع منحصر به فرد است چراکه بعد از پیروزی انقلاب امام راحل و مقام معظم رهبری در ارتباط با تشویق زنان جهت حضور در صحنه‌های علمی و فرهنگی نقش زیادی داشتند.
نماینده ولی‌فقیه در استان با تاکید بر اینکه رمز توفیق ارزشمندی این بانوی فرهنگی و ادب فارسی علاوه بر استعداد ذاتی، وجود تربیت پدر نامور تاثیرگذار بود، توضیح داد: پدر این شاعره با وجود محرومیت زن ایرانی از امکانات تحصیلی و فقدان مدارس دخترانه، خود به تربیت او همت گماشت و دختر با استعداد خود را به مقام درخور پروین رسانید.
وی خاطرنشان کرد: رخشنده اعتصامی معروف و مشهور به پروین اعتصامی در ۲۵ اسفند سال ۱۲۸۵ در تبریز متولد شد و از ابتدا زیرنظر پدر رشد پیدا کرد.
امام جمعه تبریز ادامه داد: این شاعره آزاده پیشنهاد ورود به دربار را نپذیرفت و با بلندنظری خود این پیشنهاد و مدال وزارت معارف را رد کرد.
وی با بیان اینکه پروین اعتصامی پیرو سبک متقدمین به ویژه ناصرخسرو بوده و اشعار او بیشتر شامل مضامین عرفانی است، تصریح کرد: این شاعره موضوعات حکمتی را با چنان زبان ساده و شیوایی بیان می‌دارد که خواننده را از هر طبقه تحت تاثیر شعر خود قرار می‌دهد.
آل‌هاشم متذکر شد: پروین اعتصامی در قدرت کلام و چیره‌دستی بر صنایع و آداب سخنوری هم پایه گویندگان نامور بود همچنین این حکیمه شاعر به مناظره توجه خاصی داشته است و این شیوه را که شیوه شاعران شمال و غرب ایران بود را احیا می‌کند.
نماینده ولی‌فقیه در استان ابراز کرد: پروین اعتصامی تحت تاثیر سعدی و حافظ نیز بوده و اشعارشان ترکیبی از دو سبک خراسانی و عراقی است.
وی بیان کرد: چاپ اول دیوان وی که آراسته به دیباچه پرمغز و استاد سخن‌شناس همچنین حاوی نتیجه بررسی و تحقیق او در تعیین ارزش ادبی و ویژگی‌های سخن پروین بود در ۱۵۰ قصیده و مثنوی در زمان شاعر و با قطعه‌ای از مقدمه‌ای از خود تنظیم شده است.
آل‌هاشم اضافه کرد: البته پروین با اعتقاد راسخ و به تاثیر از پدر در پرورش طبعش دیوان خود را به ایشان تقدیم می‌کند.
امام جمعه تبریز با اشاره به اینکه قریحه سرشار و استعداد خارق‌العاده پروین همواره حیرت فضلا و دانشمندان را برمی‌انگیزد، افزود: برخی بر این گمان بودند که آن اشعار از پروین نیست در حالیکه پروین اعتصامی بی‌تردید بزرگترین شاعره زن ایرانی است که در طول تاریخ ادبیات فارسی ظهور پیدا کرده و اشعار وی پیش از آنکه به صورت دیوان منتشر شود در مجلد دوم مجله بهار چاپ می‌شد.
وی خاطرنشان کرد: دیوان اشعار پروین اعتصامی شامل ۶ هزار و ۵۰۰ بیت از قصیده و مثنوی و قطعه است که چندین بار به چاپ رسیده است.
آل‌هاشم با بیان خاطره‌ای از یکی از نزدیکان پروین اعتصامی گفت: یکی از دوستان پروین می‌گوید که پروین یک بانوی پاک طینت، خوش‌خو و خوش رفتار بوده و نسبت به دوستان خود مهربان و در مقام دوستی فروتن و در راه حقیقت و محبت پایدار بود.
وی متذکر شد: از میان اشعار پروین اعتصامی فهمیده می‌شود که او با همه شعری که سروده است، در دیوانی با ۵ هزار بیت فقط در دو جا از خود حرف زده و در مورد خود شعر سروده و این نشان دهنده فروتنی و تواضع اخلاق وی می‌باشد.
نماینده ولی‌فقیه در استان تصریح کرد: رسم است که دولت از دانشمندان و بزرگان طی برگزاری مراسم خاص، آنها را مورد احترام قرار دهد که در چنین مراسمی وزیر یا مقام بالاتر مدال اعطا می‌کند، از این‌رو وزارت فرهنگ در سال ۱۳۱۵ مدال درجه ۳ لیاقت را به اعتصامی اهدا کرد و او این مدال را قبول نکرد.
وی خاطرنشان کرد: ۷۷ سال از درگذشت این شاعره می‌گذرد و همگان اشعار او را خوانده و بسیاری نیز به زبان خاص جاری و ساری شده است چراکه شعر پروین شیوا ساده و دلنشین است.
آل‌هاشم یادآور شد: پروین اعتصامی بعدها در کتابخانه عالی دانشسرای تهران سمت کتابداری را بر عهده داشت و به کار سرودن هم در کنار آن ادامه می‌داد ولی متاسفانه دست اجل او را در ۳۴ سالگی از جامعه ادبی گرفت.
