شهرهای ۲۰۲۲ سبزتر از قبل می‌شود
شهرهای ۲۰۲۲ سبزتر از قبل می‌شود

به گزارش قلم پرس به نقل از ایمنا، برنامه‌ریزان شهری در تلاش هستند فضاهای سبز را به شیوه‌های مختلف نظیر جنگل‌های شهری، دیوارهای سبز عمودی و بام‌باغ‌ها گسترش دهند تا هر چه بیشتر پیوند میان ساکنان با طبیعت را تقویت کنند. بدیهی است که افزایش فضاهای سبز شهری نه تنها کیفیت زندگی را در سراسر […]

به گزارش قلم پرس به نقل از ایمنا، برنامه‌ریزان شهری در تلاش هستند فضاهای سبز را به شیوه‌های مختلف نظیر جنگل‌های شهری، دیوارهای سبز عمودی و بام‌باغ‌ها گسترش دهند تا هر چه بیشتر پیوند میان ساکنان با طبیعت را تقویت کنند. بدیهی است که افزایش فضاهای سبز شهری نه تنها کیفیت زندگی را در سراسر دنیا بهبود خواهد بخشید بلکه اثرات بحران‌هایی نظیر تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا بر زندگی بشر را خواهد کاست. در این میان به نظر می‌رسد که مفهوم “جنگل‌های شهری” بلندپروازانه‌ترین ایده‌ای باشد که برای سبز سازی دوباره شهرها به کار می‌رود با این وجود، همین استراتژی آینده شهرهای سراسر دنیا را در بر خواهد گرفت.

به عنوان مثال، مدیران مونترال در کانادا از اهداف خود برای تبدیل خیابان اصلی شهر به میدانی عمومی و کاملاً سبز پوشیده در صدها اصله درخت و تعدادی فضای آبی، رونمایی کرده‌اند. آنه ایلداگو شهردار پاریس، پایتخت فرانسه نیز در نظر دارد مزارع شهری را در گوشه و کنار پاریس افزایش دهد و به عنوان مثال، خیابان اعیان‌نشین شانزلیزه را با درختان سبز به طور کامل بپوشاند. در ادامه به سایر تحولات احتمالی در راستای سبز سازی شهرهای جهان در سال ۲۰۲۲ پرداخته می‌شود.

جنگل شهری خیابان کالج مک گیل در مونترال کانادا

ایده‌ای که به نظر می‌رسد سراسر سال ۲۰۲۲ را پوشش دهد اینکه افزایش فضاهای سبز شهری می‌تواند به طور قابل توجهی کاهش دما را برای شهرهایی در پی داشته باشد که بیشترین اثرات جزایر گرمایی را در خود تجربه کرده است. البته این اقدام به ویژه در نقاطی از دنیا با بیشترین تراکم جمعیت به راحتی انجام نمی‌شود و مستلزم پیاده‌سازی تدابیر خلاقانه‌ای است. به عنوان مثال، استفانو بوئری با ایجاد یک جنگل سبز در میلان نشان داد که می‌توان به خوبی ساخت سازه‌های جدید را با پوشش‌های گیاهی پیوند داد و از این طریق، مشکل کمبود فضا را برای گسترش جنگل‌های شهری برطرف نمود. این جنگل سبز دو آسمان‌خراش را در مجاور یکدیگر در برگرفته و در مجموع، بیش از ۸۰۰ درخت را در خود جای داده است. علاوه بر این، گروهی از خلاقان شهر در نظر دارند پروژه دیگری تحت عنوان Forestami را تا سال ۲۰۳۰ به پایان برسانند که قرار است سه میلیون درخت را در خود جای دهد و به واسطه همین پوشش سبز از اثرات جزایر گرمایی بر زندگی ساکنان میلان و همچنین آلودگی هوای آن به طور قابل توجهی بکاهد.

امروزه بسیاری از مردم و مقامات اهل میلان خواهان گسترش پروژه‌های طراحی شده توسط استفانو بوئری در شهرهای خود هستند چرا که ایده‌های این معمار بزرگ در طراحی شهری اغلب پوشش‌های سبز گسترده را در بر می‌گیرد. جالب است بدانید که پروژه‌های بوئری نه تنها در ایتالیا به عنوان زادگاه وی، بلکه در ۳۰ کشور دیگر دنیا در حال پیاده‌سازی است و پیش‌بینی می‌شود ایده‌های همین فرد به سبز سازی هر چه بیشتر دنیا تا چند سال آینده کمک زیادی کند. به زودی اوترخت، کلانشهری در هلند میزبان پروژه جدیدی طراحی شده توسط استفانو بوئری خواهد بود که قرار است در آن ۳۶۰ اصله درخت، ۹ هزار و ۶۴۰ بوته و گل‌های بی‌شمار کاشته شود که البته این پروژه یکی از بی‌نظیرترین پروژه‌های خود در تاریخ هلند خواهد بود.

چالش‌های ایجاد جنگل‌های عمودی در شهرها

اگرچه ساخت جنگل‌های شهری می‌تواند رویکرد بسیار مناسبی برای گسترش فضاهای سبز شهری باشد با این حال، شهرنشینان نمی‌توانند از آن‌ها مانند پارک‌ها بهره کافی را ببرند. به همین دلیل، مدیران زیادی در سراسر دنیا از ایجاد چنین فضاهای سبزی در شهرهای خود جلوگیری می‌کنند و ترجیح می‌دهند زیرساخت‌های قدیمی را برای افزایش پوشش‌های گیاهی به کار ببرند. در این راستا، بسیاری از معماران و برنامه‌ریزان شهری به پیروی از پارک خطی نیویورک به عنوان یکی از موفق‌ترین نمونه‌های احداث فضاهای سبز در زیرساخت‌های بدون استفاده شهر در تلاش هستند از مکان‌های مرده و بدون استفاده شهرهای خود به ویژه در ارتفاعات بالاتر برای ایجاد فضاهای سبز بهره برند.

به عنوان مثال، گروهی از خلاقان اهل لندن انگلستان در نظر دارند مسیری سبز به طول یک کیلومتر را در پل‌های راه آهن بین کمدن تاون و منطقه کینگزکراس گسترش دهند و این در حالی است که پیش از این نیز یعنی در سال ۲۰۲۰، کلان شهر تورین ایتالیا میزبان پارکی به طول ۷۰۰ متر بر فراز خط آهن ترامواهای قدیمی بود که با پوشش کاملاً سبز خود کیفیت زندگی ساکنان اطراف را به طور قابل توجهی بهبود بخشید.

البته سبزسازی شهرهای امروزی تنها به ایستگاه‌های راه آهن قدیمی محدود نمی‌شود بلکه با گرایش کمتر مردم به استفاده از وسایل نقلیه موتوری برای رفت و آمدهای داخل شهری، مدیران در حال بهره‌گیری هر چه بیشتر از خیابان‌ها و جاده‌ها برای گسترش فضاهای سبز هستند. مثلاً، مدیران مادرید در اسپانیا ادعا کرده‌اند که پل Vallecas شهر را به پارکی کاملاً سبز تبدیل خواهند کرد و امکان دسترسی اغلب ساکنان شهر به فضاهای سبز، زمین‌های ورزشی و حمل و نقل عمومی در آن را افزایش خواهند داد. این اقدام نه تنها در سبز سازی مادرید نقش مهمی ایفا خواهد کرد، بلکه به کاهش اثرات جزایر گرمایی و همچنین آلودگی در پایتخت اسپانیا منجر خواهد شد. معماران سئول، پایتخت کره جنوبی نیز در حال گسترش جنگل‌هایی بادی هستند که قرار است از طریق هدایت جریان باد به مرکز شهر، خنک‌سازی اطراف را به ارمغان آورد.