عزم جدی مدیریت شهری برای ساماندهی اصولی حاشیه‌نشینی
عزم جدی مدیریت شهری برای ساماندهی اصولی حاشیه‌نشینی
شهردار تبریز گفت: اولویت اول شهرداری از آغاز دوره جدید مدیریت، بهسازی اصولی شهر است تا پروژه‌های بزرگ و اساسی نیمه‌تمام و همچنین پروژه‌های ریز اما مؤثر ناتمام موجود در شهر را به سرانجام برساند.

به گزارش قلم پرس، عباس رنجبر پیش از ظهر امروز در نخستین جلسه قرارگاه اقدام در محل شهرداری منطقه ۱۰ تبریز افزود: بعد از بهسازی، دومین بحث رفع خطرات احتمالی در مناطق حاشیه‌نشینی است. در مورد این موضوع نزدیک به دو ماه است که کار کارشناسانه انجام می‌پذیرد و سعی بر این شده تا به صورت اصولی و ماندگار فعالیت‌ها در این زمینه انجام گیرد.

شهردار تبریز در خصوص طرح‌های موجود و ناتمام ساماندهی حاشیه‌نشینان، تصریح کرد: پروژه‌های اسکان و جابجایی مناطق حاشیه‌نشین از جمله اسدگلی را به عنوان نمونه ادامه خواهیم داد که حرکت ارزشمندی است. این پروژه تعطیل نخواهد شد و ادامه‌دار خواهد بود.

وی افزود: نحوه بهسازی و رفع خطر از واحدهای مسکونی حاشیه‌نشینان از ابتدا در دستور کار قرار داده شده و این موضوع را از منطقه ۱۰ آغاز کردیم و احتمالا در صورت بازخورد مثبت این پروژه را در دیگر مناطق نیز انجام خواهیم داد.

رنجبر با بیان اینکه جهت استحکام ساختمان‌های این مناطق، معابر محدوده نیز باید بهسازی شود، گفت: برای این موضوع نیاز است لایحه‌ای تنظیم شود و طی ضوابطی، تعریض کوچه‌ها، ارتقای معابر و کاربری‌های عمومی مورد نیاز قید شود تا با اجرای آن دسترسی به واحدهای مسکونی ایمن باشد.

شهردار تبریز در خصوص نحوه فعالیت شهرداری در این طرح افزود: در بحث مالکیت ورود نخواهیم کرد و صرفا بازسازی خانه‌ها از طریق ارائه پروانه خواهد بود یا از طریق تکنولوژی مورد تایید شهرداری و یا از طریق ساخت سنتی که تنها شرط آن نظارت مهندسان ناظر است و در این طرح نه پولی دریافت می‌کنیم و نه به نظام مهندسی می‌فرستیم و تنها به استحکام بنا باید فکر شود.

وی با بیان اینکه نمای شهری اولویت دوم ما است و اولویت اول ما بهسازی و آسایش و امنیت مناطق حاشیه‌نشین است، تصریح کرد: همه سعی مدیریت جدید شهری در حوزه‌ حاشیه‌نشینی این است که ۴۰۰ هزار نفر از همشهریان ما که در این مناطق سکونت دارند و همواره در خطر هستند، ساماندهی شوند.

شهردار تبریز گفت: بنده از ابتدا با طرح جابجایی مخالف بودم و معتقدم در هیچ کجای دنیا جواب نداده است مگر اینکه در یک زمین و یا شهر جدید قطعات چهار طبقه‌ای احداث و سپس انتقال داده شود، که آن را نیز بعید می‌دانم.