به گزارش قلم پرس به نقل از خبرگزارش فارس از تبریز، مرخصی گرفتن و سفر رفتن مخصوصاً سفر فرنگ یک موضوع معمول بین افراد شاغل در ادارات است اما گاهی میشنویم فلان مدیر به مرخصی و سفر فرنگ یا مأموریت کاری رفته است، از این قبیل داستانها در سطوح مدیریتی شهر تبریز هم شنیده شده است.
برای مثال در دورههای گذشته شورای شهر تبریز، دیدیم که با وجود مشکلات شهری، اعضای شورای شهر به دنبال سفرهای خارج از کشور بودند، با وجود اعتراض رسانهها و ناپسند شمرده شدن این موضوع از سوی مردم، همچنان اعضای شورا اشتیاقی خاص برای سفر به شهرهای فرنگ داشتند حتی در دورهای که به خاطر بارش نم باران خیابانهای تبریز را سیل میگرفت و البته ادامه دارد، یک آقای محترم گفته بود که خوشمان آمد به خارج برویم.
حال این داستان همانند یک بیماری مسری به مدیریت کلانشهر تبریز هم در قالب مرخصی گرفتن، سرایت کرده و مدیران این دستگاه عریض و طویل هر از گاهی مثل کارمندان در سایهنشین، دلشان هوای مرخصی گرفتن میکند.
پس از تغییرات مدیریتی در شهرداری و انتخاب شهردار جدید، هر از گاهی به دور از چشم رسانهها، آقای شهردار دلشان میخواهد که به مرخصیهای چند روزه بروند، چند ماه پیش طی سفری شخصی به هرزگوین مشرف شده بودند که البته خبر آن هم از جایی درز کرد که در حین سفر خارج، رسانه داخلی این مدیریت خبر بازدید شهردار از یک پروژه در داخل شهر را منتشر کردند و به خاطر جنجال یک خبر ساده،کاشف به عمل آمد آقای بلدیهچی در سفر فرنگ تشریف دارند.
حال سفر فرنگ رفتن با خانواده به کنار، این بزرگوار پس از تشریف فرمایی از سفر، به رسانهها گفتند برای عقد تفاهم خواهرخواندگی با مسوولان هرزگوین (بگذریم از اینکه رابطه مناسبی با مسلمانها ندارند،) رفته بودم.
پس از انتشار این خبر از تریبونهای رسمی، بعدها مشخص شد آقای بلدیهچی بهمنظور سفر شخصی با اهل و عیال مشرف شده بودند و بههیچعنوان مأموریت کاری نبوده است، حال بماند که هزینه آن سفر مثل خود سفر شخصی بوده یا نه، اللهاعلم…
روز گذشته هم شایعاتی مبنی بر مرخصی گرفتن دوباره شهردار در نشریات و فضای مجازی منتشر شد و باز هم آقای بلدیهچی کلانشهر تبریز از نظرها پنهان شدند، این بار بنا به گفته فرماندار تبریز وی به مرخصی ۱۰ روزه رفته است.
حال اینکه به قصد سفر به فرنگ و برای عقد اخوت با ممالک دیگر رفتهاند یا سفر ایرانگردی، خود مسئلهای نامشخص بوده و به قول معلم ریاضی پیدا کنید «سن پرتغال فروش را»!
اما با این شرایط به قول گفتنی یا باید شهردار بود یا به مرخصی رفت! یک شهر آن هم کلانشهری مثل تبریز و آنهم در سال ۲۰۱۸ که مثلاً پایتخت گردشگری جهان اسلام است، مدیریتی توانمند را میطلبد، شهردار مدیر شهر بوده و در تمام مسائل مخصوصاً زمان بحران باید حاضر باشد.
اما انگار این موضوع در مورد شهردار فعلی تبریز صدق نمیکند و هر زمان که اراده کند، برای روزهای طولانی شهر را به حال خود رها کرده و به مرخصی میرود.
شاید گفته شود که جانشین و قائممقام انتخاب میشود، اما باید گفت اگر قرار بر این بود، قائممقام یا فرد دیگری بهجای این آقای بلدیهچی شهرداری را بچرخاند، دیگر نیازی به وجود مبارکشان نبود، همان آقای دیگری شهردار میشد.
نگارنده: علی سلیمی