بلاتکلیفی ماشین سازی تبریز , بدهی های معوق

به گزارش قلم پرس، کارخانه ماشین سازی تبریز مصادف با آغاز دولت نهم در سال های ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ شمسی در فهرست واگذاری ها قرار گرفت تا با مزایده های ناموفق پی در پی بیش از یک دهه بلاتکیلفی را تجربه کند.
اصرار برای واگذاری این کارخانه مادر صنعت در آن سال ها باعث شد که فکری بنیادین برای خروج ماشین سازی از وضعیت بحرانی سال های پردرآمد نفتی صورت نگیرد و سناریوی واگذاری یا عدم واگذاری آن روی دست دولت تدبیر و امید بماند.
کارشناسان محلی می گویند که دولت قبلی در سال هایی که درآمدهای نفتی به بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار رسیده بود، باید با تزریق اعتبار مناسب و ساماندهی ماشین سازی برای خروج آن از وضعیت بحرانی می کوشید و اجازه نمی داد که دور باطل ‘واگذاری یا عدم واگذاری’ این کارخانه مدار به امروز کشیده شود.
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی، بازگشت فوری این گروه به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران را خواستار شد و گفت: وضعیت نابسامان ماشین سازی تبریز ماحصل سیاست های دولت نهم -دولت اول احمدی نژاد- است.
حسین نجاتی افزود: در پایان سال ۱۳۹۰ شمسی که مصادف با دولت دهم و مدیریت قبلی استان بود، این کارخانه با مصوبه هیات دولت از بابت رد دیون به بانک صادرات ایران واگذار شد.
وی گفت: امتناع بانک صادرات از تحویل گرفتن شرکت و اصرار سازمان خصوصی سازی بر واگذاری، این کارخانه را با معضل بلاتکلیفی مواجه کرد تا در پایان سال ۱۳۹۰ شمسی، بدهی شرکت به بانک ۱۸۷ میلیارد ریال رسید.

** بهبود وضعیت ماشین سازی بین سال های ۹۲ تا ۹۴
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی اضافه کرد: وضعیت ماشین سازی تبریز بین سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۴ شمسی و با آغاز به کار دولت یازدهم بهبود یافت.
نجاتی افزود: طی این مدت شرکت توانست با پرداخت ۱۸۷ میلیارد ریال، بدهی بانکی معوق خود را تا مهر ۱۳۹۴ شمسی به صفر برساند.
وی گفت: این شرکت تا پایان مرداد ۱۳۹۴ شمسی، بدهی تامین اجتماعی را پرداخت کرد و تسویه مالیات های تکلیفی، عملکرد و حقوق را تا پایان ۱۳۹۲ شمسی انجام داد و بدهی ارزش افزوده را تا پایان ۱۳۹۳ شمسی پرداخت کرد.
وی افزود: این شرکت در بین این سال ها توانست با تولید ۱۴ محصول جدید، افزایش صادرات و فروش مناسبی داشته باشد و وضعیت خود را بهبود دهد.

** تشدید نابسامانی همزمان با انتشار آگهی فروش سال ۱۳۹۴ شمسی
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی گفت: سازمان خصوصی سازی شانزدهم آذر ۱۳۹۴ شمسی با انتشار آگهی، مزایده کارخانه ماشین سازی با به ارزش حدود ۲ هزار و ۵۵۰ میلیارد ریال، املاک منطقه ائل گلی آن با سه هزار و ۲۶۰ میلیارد ریال و ریخته گری ماشین سازی/بعد از کسر بدهی ها/ با ۳۰۰ میلیارد ریال را در دستور کار قرار داد و این شرکت را با چالش جدیدی روبرو کرد.
نجاتی افزود: سازمان خصوصی سازی با اصرار به انتشار چندین مرحله آگهی فروش به صورت ۱۰ درصد نقد و قسط بندی هشت ساله برای واگذاری ماشین سازی اقدام کرد اما مشتری پای کار نیامد و در نهایت ۱۵ اسفند ۱۳۹۴ شمسی کارخانه به همراه ریخته گری و املاک مربوطه به ‘موسسه صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد’ از بابت تامین کسری تعهدات واگذار شد.
وی اظهار کرد: از طرفی به منظور تسویه دین موسسه یاد شده، سهام هر دو شرکت در اختیار خزانه داری کل کشور قرار گرفت که هم اکنون مجددا در اختیار سازمان خصوصی سازی است تا با فروش دوباره شرکت دین خزانه را پرداخت کند.

** سازمان خصوصی سازی به حفظ برند ماشین سازی متعهد باشد
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی با تاکید بر اینکه وزارت صنعت، معدن وتجارت بر خروج ماشین سازی تبریز از فهرست واگذاری ها مُصر است، گفت: طبق آخرین جلسه / ۱۸ خرداد سالجاری/ با حضور وزیر، مقرر شد پس از موافقت و انجام فرآیند خروج ماشین سازی تبریز از فهرست واگذاری ها، این شرکت حداقل به مدت پنج سال زیر پوشش سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران/ ایدرو/ قرار گیرد.
نجاتی افزود: در این جلسه مقرر شد تا نسبت به نوسازی و بازسازی خط تولید این شرکت نیز اقدام لازم صورت گیرد.
وی ادامه داد: در همین راستا سال گذشته وزیر صنعت با حضور در تبریز از مجموعه ماشین سازی بازدید کرد و در گفت و گو با رسانه ها خواستار اقاله ماشین سازی به سازمان گسترش شد.
وی گفت: اما سازمان خصوصی سازی با وجود مکاتبات عدیده کماکان با بازگشت شرکت به ایمیدرو مخالف است.
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی ادامه داد: وزارت صنعت، معدن وتجارت در صدد است بعد از خروج این شرکت از فهرست واگذاری با تعیین تکلیف املاک مازاد غیرمولد خارج از محدوده شهرک، نسبت به نوسازی کارخانه اقدام کند.
نجاتی با تاکید بر تعیین تکلیف هرچه سریع تر این شرکت، تصریح کرد: این شرکت در طی چندین ماه بلاتکلیفی، ۱۳۰ میلیارد ریال بدهی معوق به بار آورده است و در صورت عدم تعیین تکلیف تا پایان سال این معوقه به ۶۰۰ میلیارد ریال افزایش می یابد.
رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان شرقی گفت: نمایندگان مردم تبریز، اسکو و آذرشهر در مجلس شورای اسلامی و مدیران استانی باید در خصوص احیای ماشین سازی و حفظ برند جهانی آن یکصدا و متحد شوند.
وی افزود: بهره برداری رسانه ای ازموضوع ماشین سازی به نفع استان و کارخانه ماشین سازی نیست و مسئولان و نمایندگان بدون متهم کردن یکدیگر بایستی به رفع زود هنگام مشکلات این شرکت مبادرت ورزند و با همفکری و همراهی همدیگر همراه وزارت صنعت در حفظ برند ماشین سازی و احیاء و نوسازی آن بکوشند.

** نامه نمایندگان تبریز به رئیس جمهوری برای جلوگیری از واگذاری ماشین سازی
نماینده مردم تبریز، اسکو آذرشهر در مجلس شورای اسلامی گفت: نمایندگان این حوزه انتخابیه در نامه ای به رئیس جمهوری تاخیر پنج ساله در واگذاری این شرکت را با هدف نوسازی آن خواستار شدند.
شهاب الدین بیمقدار افزود: این نامه به زودی در هیات دولت مطرح می شود و امیدواریم بتوانیم با حذف این شرکت از لیست واگذاری ها، در راستای نوسازی و تداوم تولید آن گام برداریم.
استاندار آذربایجان شرقی نیز همواره بر ضرورت واگذار نشدن این گروه مادر صنعتی با دارایی های چند صد میلیارد تومانی و صاحب برند تجاری در این برهه زمانی تاکید کرده است.
اسماعیل جبارزاده معتقد است نوسازی ماشین سازی تبریز با استفاده از اموال غیر مولد این شرکت می تواند آینده روشنی را پیش رو قرار دهد.
مدیرعامل پیشین شرکت ماشین سازی تبریز نیز گفت: این شرکت به پنج سال زمان نیاز دارد تا بتواند تجدید ساختار داده و خطوط تولید خود را نوسازی کند.
علی‌اکبر خادمی اصل با اشاره به اینکه این شرکت برای ایجاد ۱۰ هزار شغل جدید برنامه مدون دارد، افزود: طرح نوسازی و توسعه این شرکت بدون دریافت ریالی از سوی دولت و تنها با استفاده از منابع خود شرکت در طی ۵ سال قابلیت اجرا دارد.
وی که از نیمه دوم سال ۱۸۹ تا اسفند ۱۳۹۴ مدیرعامل این شرکت مادر صنعتی بوده است، گفت: مزایده های سازمان خصوصی سازی تا سال ۱۳۸۹ شمسی محدود بود اما از سال ۱۳۹۰ شمسی تا زمان حاضر هر شش ماه یکبار مزایده ناموفق برای واگذاری داشته است.
شرکت ماشین سازی تبریز با بیش از چهار دهه سابقه تولید انواع ماشین های ابزارهمچون تراشکاری، فرزکاری، سوراخکاری، سنتر، سنگزنی، ارایه خدمات پس از فروش و آموزش انواع ماشین های CNC را بر عهده دارد.
این کارخانه مادر صنعتی در نیمه دوم دهه ۱۳۴۰ شمسی در راستای صنعتی کردن کشور در منطقه صنعتی غرب تبریز بنیان گذاشته شد و در مدت کوتاهی به دلیل موفقیت در حوزه صنعت توانست با ایجاد زیرمجموعه های جدید مانند ریخته گری و … تولیدات خود را به کشورهای اروپایی صادر کند.
بحران تولیدی و صنعتی ناشی از وضع تحریم ظالمانه و غیرقانونی علیه کشورمان از سوی غرب در دوره دولت قبلی، موجب شد که چرخ فعالیت کارخانه ماشین سازی تبریز نیز کندتر شود و ادامه این روند، این واحد صنعتی را که از نخستین های توسعه صنعتی ایران اسلامی محسوب می شود، در وضعیت بدی قرار داد.