در کتاب «بررسی هنر ایدئولوژیک شوروی» نوشتهی امین محمدیچری، به جایگاه ویژه هنر در شوروی و اهمیت خاص آن پرداخته شده است. در این راستا، کارکرد تصویرسازی و انیمیشن در انتقال پیامهای حکومتی نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
هنر و سیاست همواره در تاریخ جوامع انسانی ارتباط نزدیکی با یکدیگر داشتهاند، اما در اتحاد جماهیر شوروی این پیوند به شکلی ویژه و تاثیرگذار شکل گرفت. از آنجا که شوروی نخستین دولت سوسیالیستی جهان بود، هنر به عنوان ابزاری برای تبلیغات سیاسی و ایدئولوژیک تبدیل شد. این روند در پیوند با ایدئولوژی مارکسیستی که بر اساس تودهگرایی و آموزشهای ایدئولوژیک شکل گرفته بود، اهمیت ویژهای پیدا کرد. در این میان، تصویرسازی و هنرهای بصری نقش اساسی در انتقال پیامهای حکومتی داشتند.
در دوران شوروی، هنر بهویژه در قالب تصویرسازی های سیاسی، بهعنوان ابزاری قدرتمند برای ابراز دیدگاههای سیاسی و انقلابی استفاده میشد. این تصویرسازی ها نه تنها وسیلهای برای بیان اعتراضات و نگرانیهای اجتماعی بودند، بلکه در تبلیغات ملیگرایانه و ترویج ایدئولوژی سوسیالیستی و مارکسیستی نیز نقش مهمی ایفا میکردند. در دوران جنگ جهانی اول، تصویرسازی های تبلیغاتی بهویژه در روسیه آغاز به ظهور کردند و به سرعت به ابزاری مؤثر برای ارسال پیامهای سیاسی در دوران انقلاب و شورشهای بعد از جنگ تبدیل شدند.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، شوروی وارد دوران جدیدی از تبلیغات سیاسی شد که در آن، مقابله با غرب و نظام سرمایهداری از محورهای اصلی تبلیغات قرار گرفت. هنر همچنان بهعنوان ابزاری مهم برای گسترش ایدئولوژی و انتقال پیامهای حکومتی استفاده میشدند، اما این بار با شدت بیشتری در فضای عمومی کشور به نمایش گذاشته میشدند. علاوه بر این، تولید انبوه پوسترها و تیراژ بالای آنها باعث شد تا تأثیرگذاری پیامها در میان مردم شوروی بیشتر شود.
به تدریج، علاوه بر تصویرسازی های ثابت، تصویرسازیهای متحرک و انیمیشن نیز وارد عرصه تبلیغات و هنرهای بصری شدند. این تحول نشاندهنده گسترش و پیچیدگی بیشتر روشهای هنری در انتقال پیامهای سیاسی بود و انیمیشن به ابزاری قدرتمند برای تحقق اهداف تبلیغاتی تبدیل شد.
کتاب پیشرو به بررسی رابطه تأثیرگذاری تصویرسازی بر انیمیشن شوروی میپردازد. این کتاب در چهار فصل تنظیم شده است. در فصل اول، مقدمه و کلیات ارائه شده است. فصل دوم به تاریخچه سیاست شوروی و هنر شوروی از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۹۲ میپردازد و سپس تصویرسازی و انیمیشن در این دوران را مورد بررسی قرار میدهد. فصل سوم به تحلیل و بررسی نمونههای انیمیشن تولید شده در شوروی اختصاص دارد و در نهایت، فصل چهارم به جمعبندی و نتایج نهایی پژوهش میپردازد.
این تحقیق در تلاش است تا نشان دهد چگونه هنرهای تصویری، بهویژه انیمیشن، در شوروی نه تنها ابزاری برای سرگرمی بلکه ابزاری قدرتمند در دست دولت برای تبلیغ و گسترش ایدئولوژیهای سیاسی بودند و چگونه این پیوند میان هنر و سیاست در دورههای مختلف تاریخی شکل گرفته و تکامل یافته است.
کتاب «بررسی هنر ایدئولوژیک شوروی» نوشته امین چری، به تحلیل رابطه پیچیده و تأثیرگذار میان هنر و ایدئولوژی سیاسی در دوران اتحاد جماهیر شوروی میپردازد. این کتاب با استناد به منابع معتبر تاریخی و تحلیلهای دقیق، به بررسی نقشی میپردازد که هنر در شکلدهی به افکار عمومی و ترویج ایدئولوژی سوسیالیستی در شوروی ایفا کرده است. «هنر ایدئولوژیک شوروی» منبعی ارزشمند برای علاقهمندان به تاریخ هنر و تبلیغات در دوران شوروی است و همچنین به تحلیل تأثیرات فرهنگی و هنری این دوران بر رسانههای هنری جدید میپردازد.
